1. Gwae Samaria!Bydd coron falch meddwon Effraim yn syrthio,a'i harddwch yn ddim ond blodau wedi gwywo –blodau oedd yn tyfu ar ben dyffryn ffrwythlon.Maen nhw'n chwil gaib!
2. Edrychwch! Mae gan y Meistr un cryf a dewrsydd fel storm o genllysg, ie, drycin ddinistriol –fel storm pan mae'r glaw yn arllwys i lawrac yn bwrw popeth i'r llawr.
3. Bydd coron falch meddwon Effraimwedi ei sathru dan draed,
4. a'i blodau wedi gwywo –y blodau oedd yn tyfu ar ben dyffryn ffrwythlon.Byddan nhw fel ffigysen gynnarcyn i'r cynhaeaf ddod.Bydd rhywun yn sylwi arniac yn ei llyncu yr eiliad mae'n gafael ynddi.
5. Bryd hynny,bydd yr ARGLWYDD holl-bwerus yn goron hardd,ac yn dorch wedi ei phlethu'n hyfrydi'r bobl fydd wedi eu gadael ar ôl.
6. Bydd yn rhoi arweiniad i'r un sy'n eistedd i farnu,a nerth i'r rhai sy'n amddiffyn giatiau'r ddinas.
7. Ond mae'r rhain wedi meddwi'n gaib ar win;maen nhw'n chwil ar ôl yfed cwrw.Mae'r offeiriad a'r proffwydwedi meddwi'n gaib ar gwrwa drysu'n lân ar win.Maen nhw'n chwil ar ôl yfed cwrw,a'i gweledigaethau'n ddryslyd;maen nhw'n baglu wrth farnu.