Penodau

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31

Hen Destament

Testament Newydd

Diarhebion 8 beibl.net 2015 (BNET)

Doethineb yn galw

1. Mae doethineb yn galw,a deall yn codi ei llais.

2. Mae hi'n sefyll ar fannau uchaf y dref,wrth ymyl y croesffyrdd,

3. ac wrth ymyl giatiau'r ddinas.Mae hi'n gweiddi wrth y fynedfa,

4. “Dw i'n galw arnoch chi i gyd, bobl!Dw i'n galw ar y ddynoliaeth gyfan.

5. Chi rai gwirion, dysgwch sut mae bod yn gall;chi bobl ddwl, dysgwch chithau rywbeth.

6. Gwrandwch, achos mae gen i bethau gwych i'w dweud;dw i am ddweud beth sy'n iawn wrthoch chi.

7. Dw i bob amser yn dweud y gwir;mae'n gas gen i gelwydd.

8. Mae pob gair dw i'n ddweud yn iawn,does dim twyll, dim celwydd.

9. Mae'r peth yn amlwg i unrhyw un sy'n gall,ac mae unrhyw un craff yn gweld eu bod yn iawn.

10. Cymer beth dw i'n ei ddysgu, mae'n well nag arian;ac mae'r arweiniad dw i'n ei roi yn well na'r aur gorau.”

11. Ydy, mae doethineb yn well na gemau gwerthfawr;does dim byd tebyg iddi.

12. “Dw i, Doethineb, yn byw gyda callineb;fi sy'n dangos y ffordd iawn i bobl.

13. Mae parchu'r ARGLWYDD yn golygu casáu'r drwg.Dw i'n casáu balchder snobyddlyd,pob ymddygiad drwg a thwyll.

14. Fi sy'n rhoi cyngor doeth,fi ydy'r ffordd orau a fi sy'n rhoi cryfder.

15. Fi sy'n rhoi'r gallu i frenhinoedd deyrnasu,ac i lywodraethwyr lunio cyfreithiau cyfiawn.

16. Dw i'n galluogi arweinwyr i reoli,a pobl fawr a barnwyr i wneud y peth iawn.

17. Dw i'n caru'r rhai sy'n fy ngharu i,ac mae'r rhai sy'n chwilio amdana i yn fy nghael.

18. Dw i'n rhoi cyfoeth ac anrhydedd i bobl,cyfoeth sy'n para, a thegwch.

19. Mae fy ffrwyth i yn well nag aur, ie, aur coeth,a'r cynnyrch sydd gen i yn well na'r arian gorau.

20. Dw i'n dangos y ffordd i fyw'n gyfiawn,a gwneud beth sy'n iawn ac yn deg.

21. Dw i'n rhoi etifeddiaeth gyfoethog i'r rhai sy'n fy ngharu;ac yn llenwi eu trysordai nhw.

22. Roedd yr ARGLWYDD wedi fy ngeni icyn iddo wneud dim byd arall.

23. Ces fy apwyntio yn bell, bell yn ôl,ar y dechrau cyntaf, cyn i'r ddaear fodoli.

24. Doedd y moroedd ddim yno pan gyrhaeddais i,a doedd dim ffynhonnau yn llawn dŵr.

25. Doedd y mynyddoedd ddim wedi eu gosod yn eu lle,a doedd y bryniau ddim yn bodoli.

26. Doedd y ddaear a chefn gwlad ddim yna,na hyd yn oed y talpiau cyntaf o bridd.

27. Roeddwn i yno pan roddodd Duw y bydysawd yn ei le;a phan farciodd y gorwel ar wyneb y moroedd.

28. Pan roddodd y cymylau yn yr awyr,a pan wnaeth i'r ffynhonnau ddechrau tasgu dŵr.

29. Pan osododd ffiniau i'r môr,fel bod y dŵr ddim yn anufudd iddo;a pan osododd sylfeini'r ddaear.

30. Roeddwn i yno fel crefftwr,yn rhoi pleser pur iddo bob dydd,wrth ddawnsio a dathlu'n ddi-stop o'i flaen.

31. Roeddwn i'n dawnsio ar wyneb y ddaear,ac roedd y ddynoliaeth yn rhoi pleser pur i mi.

32. Nawr, blant, gwrandwch arna i;Mae'r rhai sy'n gwneud beth dw i'n ddweud mor hapus.

33. Gwrandwch ar beth dw i'n ddweud a byddwch ddoeth;peidiwch troi cefn arno.

34. Mae'r rhai sy'n gwrando arna i yn derbyn y fath fendith,maen nhw'n gwylio amdana i wrth y drws bob dydd,yn disgwyl i mi ddod allan.

35. Mae'r rhai sy'n chwilio amdana i yn cael bywyd;mae'r ARGLWYDD yn dda atyn nhw.