10. Mae enw'r ARGLWYDD fel tŵr solet;mae'r rhai sy'n byw'n iawn yn rhedeg ato i fod yn saff.
11. Ond caer ddiogel y cyfoethog ydy ei gyfoeth;mae'n dychmygu ei fod yn wal uchel i'w amddiffyn.
12. Cyn i'r chwalfa ddod roedd digon o frolio;gostyngeiddrwydd sy'n arwain i anrhydedd.
13. Mae ateb rhywun yn ôl cyn gwrando arnoyn beth dwl i'w wneud, ac yn dangos diffyg parch.
14. Gall ysbryd rhywun ei gynnal drwy afiechyd;ond mae iselder ysbryd yn faich trwm i'w gario.
15. Mae'r person call am ddysgu mwy;ac mae'r doeth yn chwilio am wybodaeth.
16. Mae rhoi rhodd i rywun yn agor drysaui gyfarfod pobl bwysig.
17. Mae'r cyntaf i gyflwyno ei dystiolaeth yn ymddangos yn iawnnes i rywun ddod a'i groesholi.
18. Mae taflu coelbren yn rhoi terfyn ar ffraeo,ac yn setlo dadl ffyrnig.
19. Mae perthynas wedi digio yn ystyfnig fel caer;a chwerylon fel barrau i gloi giatiau castell.
20. Rhaid i rywun ddysgu byw gyda'i eiriau;mae dweud y peth iawn yn rhoi boddhad.
21. Mae'r tafod yn gallu rhoi bywyd a marwolaeth;ac mae'r rhai sy'n hoffi siarad yn gorfod byw gyda'u geiriau.
22. Mae'r dyn sydd wedi ffeindio gwraig yn hapus;mae'r ARGLWYDD wedi bod yn dda ato.
23. Mae'r person tlawd yn pledio am help;ond mae'r cyfoethog yn ei ateb yn swta.