34. Pan aeth Jefftha adre i Mitspa pwy redodd allan i'w groesawu ond ei ferch, yn dawnsio i gyfeiliant tambwrinau. Roedd hi'n unig blentyn. Doedd gan Jefftha ddim mab na merch arall.
35. Pan welodd hi, dyma fe'n rhwygo ei ddillad. “O na! Fy merch i! Mae hyn yn ofnadwy! Mae'n drychinebus! Dw i wedi addo rhywbeth ar lw i'r ARGLWYDD, a does dim troi'n ôl.”
36. Dyma ei ferch yn dweud wrtho, “Dad, os wyt ti wedi addo rhywbeth i'r ARGLWYDD rhaid i ti gadw dy addewid. Mae'r ARGLWYDD wedi cadw ei ochr e a rhoi buddugoliaeth i ti dros dy elynion, yr Ammoniaid.
37. Ond gwna un peth i mi. Rho ddau fis i mi grwydro'r bryniau gyda'm ffrindiau, i alaru am fy mod byth yn mynd i gael priodi.”
38. “Dos di,” meddai wrthi. A gadawodd iddi fynd i grwydro'r bryniau am ddeufis yn galaru gyda'i ffrindiau am na fyddai byth yn cael priodi.
39. Ar ddiwedd y deufis dyma hi'n dod yn ôl at ei thad, a dyma fe'n gwneud beth roedd e wedi ei addo. Roedd hi'n dal yn wyryf pan fuodd hi farw.Daeth yn ddefod yn Israel
40. fod y merched yn mynd i ffwrdd am bedwar diwrnod bob blwyddyn, i goffáu merch Jefftha o Gilead.