10. Tywyller eu llygaid hwy, fel na welant, a chydgryma di eu cefnau hwy bob amser.
11. Gan hynny meddaf, A dramgwyddasant hwy fel y cwympent? Na ato Duw: eithr trwy eu cwymp hwy y daeth iachawdwriaeth i'r Cenhedloedd, i yrru eiddigedd arnynt.
12. Oherwydd paham, os ydyw eu cwymp hwy yn olud i'r byd, a'u lleihad hwy yn olud i'r Cenhedloedd; pa faint mwy y bydd eu cyflawnder hwy?
13. Canys wrthych chwi y Cenhedloedd yr wyf yn dywedyd, yn gymaint â'm bod i yn apostol y Cenhedloedd, yr wyf yn mawrhau fy swydd;
14. Os gallaf ryw fodd yrru eiddigedd ar fy nghig a'm gwaed fy hun, ac achub rhai ohonynt.
15. Canys os yw eu gwrthodiad hwy yn gymod i'r byd, beth fydd eu derbyniad hwy ond bywyd o feirw?
16. Canys os sanctaidd y blaenffrwyth, y mae'r clamp toes hefyd yn sanctaidd: ac os sanctaidd y gwreiddyn, y mae'r canghennau hefyd felly.
17. Ac os rhai o'r canghennau a dorrwyd ymaith, a thydi yn olewydden wyllt a impiwyd i mewn yn eu plith hwy, ac a'th wnaethpwyd yn gyfrannog o'r gwreiddyn, ac o fraster yr olewydden;
18. Na orfoledda yn erbyn y canghennau. Ac os gorfoleddi, nid tydi sydd yn dwyn y gwreiddyn, eithr y gwreiddyn dydi.
19. Ti a ddywedi gan hynny, Torrwyd y canghennau ymaith, fel yr impid fi i mewn.
20. Da; trwy anghrediniaeth y torrwyd hwynt ymaith, a thithau sydd yn sefyll trwy ffydd. Na fydd uchelfryd, eithr ofna.
21. Canys onid arbedodd Duw y canghennau naturiol, gwylia rhag nad arbedo dithau chwaith.