27. Ni wyddent hwy mai am y Tad yr oedd efe yn dywedyd wrthynt hwy.
28. Am hynny y dywedodd yr Iesu wrthynt, Pan ddyrchafoch chwi Fab y dyn, yna y cewch wybod mai myfi yw efe, ac nad wyf fi yn gwneuthur dim ohonof fy hun; ond megis y dysgodd fy Nhad fi, yr wyf yn llefaru y pethau hyn.
29. A'r hwn a'm hanfonodd i sydd gyda myfi: ni adawodd y Tad fi yn unig; oblegid yr wyf fi yn gwneuthur bob amser y pethau sydd fodlon ganddo ef.
30. Fel yr oedd efe yn llefaru'r pethau hyn, llawer a gredasant ynddo ef.
31. Yna y dywedodd yr Iesu wrth yr Iddewon a gredasant ynddo, Os arhoswch chwi yn fy ngair i, disgyblion i mi ydych yn wir;
32. A chwi a gewch wybod y gwirionedd, a'r gwirionedd a'ch rhyddha chwi.
33. Hwythau a atebasant iddo, Had Abraham ydym ni, ac ni wasanaethasom ni neb erioed: pa fodd yr wyt ti yn dywedyd, Chwi a wneir yn rhyddion?
34. Yr Iesu a atebodd iddynt, Yn wir, yn wir, meddaf i chwi, Pwy bynnag sydd yn gwneuthur pechod, y mae efe yn was i bechod.
35. Ac nid yw'r gwas yn aros yn tŷ byth: y Mab sydd yn aros byth.
36. Os y Mab gan hynny a'ch rhyddha chwi, rhyddion fyddwch yn wir.
37. Mi a wn mai had Abraham ydych chwi: ond yr ydych chwi yn ceisio fy lladd i, am nad yw fy ngair i yn genni ynoch chwi.