28. Canys yr Arglwydd a gâr farn, ac ni edy ei saint; cedwir hwynt yn dragywydd: ond had yr annuwiol a dorrir ymaith.
29. Y rhai cyfiawn a etifeddant y ddaear, ac a breswyliant ynddi yn dragywydd.
30. Genau y cyfiawn a fynega ddoethineb, a'i dafod a draetha farn.
31. Deddf ei Dduw sydd yn ei galon ef; a'i gamre ni lithrant.
32. Yr annuwiol a wylia ar y cyfiawn, ac a gais ei ladd ef.
33. Ni ad yr Arglwydd ef yn ei law ef, ac ni ad ef yn euog pan ei barner.
34. Gobeithia yn yr Arglwydd, a chadw ei ffordd ef, ac efe a'th ddyrchafa fel yr etifeddech y tir: pan ddifether yr annuwiolion, ti a'i gweli.
35. Gwelais yr annuwiol yn gadarn, ac yn frigog fel y llawryf gwyrdd.
36. Er hynny efe a aeth ymaith, ac wele, nid oedd mwy ohono: a mi a'i ceisiais, ac nid oedd i'w gael.
37. Ystyr y perffaith, ac edrych ar yr uniawn: canys diwedd y gŵr hwnnw fydd tangnefedd.
38. Ond y troseddwyr a gyd‐ddistrywir: diwedd yr annuwiolion a dorrir ymaith.
39. A iachawdwriaeth y cyfiawn sydd oddi wrth yr Arglwydd: efe yw eu nerth yn amser trallod.
40. A'r Arglwydd a'u cymorth hwynt, ac a'u gwared: efe a'u gwared hwynt rhag yr annuwiolion, ac a'u ceidw hwynt, am iddynt ymddiried ynddo.