11. Eithr y rhai gostyngedig a etifeddant y ddaear; ac a ymhyfrydant gan liaws tangnefedd.
12. Yr annuwiol a amcana yn erbyn y cyfiawn, ac a ysgyrnyga ei ddannedd arno.
13. Yr Arglwydd a chwardd am ei ben ef: canys gwêl fod ei ddydd ar ddyfod.
14. Yr annuwiolion a dynasant eu cleddyf, ac a anelasant eu bwa, i fwrw i lawr y tlawd a'r anghenog, ac i ladd y rhai uniawn eu ffordd.
15. Eu cleddyf a â yn eu calon eu hunain, a'u bwâu a ddryllir.
16. Gwell yw yr ychydig sydd gan y cyfiawn na mawr olud annuwiolion lawer.
17. Canys breichiau yr annuwiolion a dorrir: ond yr Arglwydd a gynnal y rhai cyfiawn.
18. Yr Arglwydd a edwyn ddyddiau y rhai perffaith: a'u hetifeddiaeth hwy fydd yn dragywydd.
19. Nis gwaradwyddir hwy yn amser drygfyd: ac yn amser newyn y cânt ddigon.
20. Eithr collir yr annuwiolion, a gelynion yr Arglwydd fel braster ŵyn a ddiflannant: yn fwg y diflannant hwy.
21. Yr annuwiol a echwynna, ac ni thâl adref: ond y cyfiawn sydd drugarog, ac yn rhoddi.
22. Canys y rhai a fendigo efe, a etifeddant y tir; a'r rhai a felltithio efe, a dorrir ymaith.