23. A'r eidion, neu yr oen a fyddo gormod neu ry fychain ei aelodau, gellwch ei offrymu yn offrwm gwirfodd; ond dros adduned ni bydd cymeradwy.
24. Nac offrymwch i'r Arglwydd ddim wedi llethu, neu ysigo, neu ddryllio, neu dorri; ac na wnewch yn eich tir y fath beth.
25. Ac nac offrymwch o law un dieithr fwyd eich Duw o'r holl bethau hyn: canys y mae eu llygredigaeth ynddynt; anaf sydd arnynt: ni byddant gymeradwy drosoch.
26. A llefarodd yr Arglwydd wrth Moses, gan ddywedyd,
27. Pan aner eidion, neu ddafad, neu afr, bydded saith niwrnod dan ei fam; o'r wythfed dydd ac o hynny allan y bydd cymeradwy yn offrwm o aberth tanllyd i'r Arglwydd.
28. Ac am fuwch neu ddafad, na leddwch hi a'i llwdn yn yr un dydd.
29. A phan aberthoch aberth diolch i'r Arglwydd, offrymwch wrth eich ewyllys eich hunain.
30. Y dydd hwnnw y bwyteir ef; na weddillwch ohono hyd y bore: myfi yw yr Arglwydd.
31. Cedweh chwithau fy ngorchmynion, a gwnewch hwynt: myfi yw yr Arglwydd.
32. Ac na halogwch fy enw sanctaidd, ond sancteiddier fi ymysg meibion Israel: myfi yw yr Arglwydd eich sancteiddydd,
33. Yr hwn a'ch dygais chwi allan o dir yr Aifft, i fod yn Dduw i chwi: myfi yw yr Arglwydd.