1. A llefarodd yr Arglwydd wrth Moses, gan ddywedyd,
2. Llefara wrth holl gynulleidfa meibion Israel, a dywed wrthynt, Byddwch sanctaidd: canys sanctaidd ydwyf fi, yr Arglwydd eich Duw chwi.
3. Ofnwch bob un ei fam, a'i dad; a chedwch fy Sabothau: yr Arglwydd eich Duw ydwyf fi.
4. Na throwch at eilunod, ac na wnewch i chwi dduwiau tawdd: yr Arglwydd eich Duw ydwyf fi.
5. A phan aberthoch heddâaberth i'r Arglwydd, yn ôl eich ewyllys eich hun yr aberthwch hynny.
6. Ar y dydd yr offrymoch, a thrannoeth, y bwyteir ef: a llosger yn tân yr hyn a weddillir hyd y trydydd dydd.
7. Ond os gan fwyta y bwyteir ef o fewn y trydydd dydd, ffiaidd fydd efe; ni bydd gymeradwy.
8. A'r hwn a'i bwytao a ddwg ei anwiredd, am iddo halogi cysegredig beth yr Arglwydd; a'r enaid hwnnw a dorrir ymaith o blith ei bobl.
9. A phan gynaeafoch gynhaeaf eich tir, na feda yn llwyr gonglau dy faes, ac na chynnull loffion dy gynhaeaf.
10. Na loffa hefyd dy winllan, ac na chynnull rawn gweddill dy winllan; gad hwynt i'r tlawd ac i'r dieithr: yr Arglwydd eich Duw chwi ydwyf fi.
11. Na ladratewch, ac na ddywedwch gelwydd, ac na thwyllwch bob un ei gymydog.