Penodau

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42

Hen Destament

Testament Newydd

Job 20 Beibl William Morgan 1588, 1620 (BWM)

1. Yna Soffar y Naamathiad a atebodd ac a ddywedodd,

2. Am hynny y mae fy meddyliau yn peri i mi ateb: ac am hyn y mae brys arnaf.

3. Yr ydwyf yn clywed cerydd gwaradwyddus i mi; ac y mae ysbryd fy neall yn peri i mi ateb.

4. Oni wyddost ti hyn erioed, er pan osodwyd dyn ar y ddaear,

5. Mai byr yw gorfoledd yr annuwiolion, a llawenydd y rhagrithwyr dros funud awr?

6. Pe dyrchafai ei odidowgrwydd ef i'r nefoedd, a chyrhaeddyd o'i ben ef hyd y cymylau;

7. Efe a gollir yn dragywydd fel ei dom: y rhai a'i gwelsant a ddywedant, Pa le y mae efe?

8. Efe a eheda ymaith megis breuddwyd, ac ni cheir ef: ac efe a ymlidir fel gweledigaeth nos.

9. Y llygad a'i gwelodd, ni wêl ef mwy: a'i le ni chenfydd mwy ohono.

10. Ei feibion a gais fodloni'r tlodion: a'i ddwylo a roddant adref eu golud hwynt.

11. Ei esgyrn sydd yn llawn o bechod ei ieuenctid, yr hwn a orwedd gydag ef yn y pridd.

12. Er bod drygioni yn felys yn ei enau ef; er iddo ei gau dan ei dafod;

13. Er iddo ei arbed, ac heb ei ado; eithr ei atal o fewn taflod ei enau:

14. Ei fwyd a dry yn ei ymysgaroedd: bustl asbiaid ydyw o'i fewn ef.

15. Efe a lyncodd gyfoeth, ac efe a'i chwyda: Duw a'i tyn allan o'i fol ef.

16. Efe a sugn wenwyn asbiaid: tafod gwiber a'i lladd ef.

17. Ni chaiff weled afonydd, ffrydiau, ac aberoedd o fêl ac ymenyn.

18. Y mae efe yn rhoddi adref yr hyn a lafuriodd amdano, ac nis llwnc: yn ôl ei olud y rhydd adref, ac heb gael llawenydd ohono.

19. Am iddo ddryllio, a gado'r tlodion; ysglyfaethu tŷ nid adeiladodd;

20. Diau na chaiff lonydd yn ei fol, na weddill o'r hyn a ddymunodd.

21. Ni bydd gweddill o'i fwyd ef; am hynny ni ddisgwyl neb am ei dda ef.

22. Pan gyflawner ei ddigonoldeb, cyfyng fydd arno; llaw pob dyn blin a ddaw arno.

23. Pan fyddo efe ar fedr llenwi ei fol, Duw a ddenfyn arno angerdd ei ddigofaint; ac a'i glawia hi arno ef ymysg ei fwyd.

24. Efe a ffy oddi wrth arfau haearn; a'r bwa dur a'i trywana ef.

25. Efe a dynnir, ac a ddaw allan o'r corff, a gloywlafn a ddaw allan o'i fustl ef; dychryn fydd arno.

26. Pob tywyllwch a fydd cuddiedig yn ei ddirgeloedd ef: tân heb ei chwythu a'i hysa ef: yr hyn a adawer yn ei luestai ef, a ddrygir.

27. Y nefoedd a ddatguddiant ei anwiredd ef, a'r ddaear a gyfyd yn ei erbyn ef.

28. Cynnydd ei dŷ ef a gilia: ei dda a lifa ymaith yn nydd ei ddigofaint ef.

29. Dyma ran dyn annuwiol gan Dduw; a'r etifeddiaeth a osodwyd iddo gan Dduw.