2. Pan amlhaer y cyfiawn, y bobl a lawenychant: ond pan fyddo yr annuwiol yn llywodraethu, y bobl a ocheneidia.
3. Gŵr a garo ddoethineb a lawenycha ei dad: ond y neb a fyddo gyfaill i buteiniaid, a ddifa ei dda.
4. Brenin trwy farn a gadarnha y wlad: ond y neb a garo anrhegion, a'i dinistria hi.
5. Y gŵr a ddywedo weniaith wrth ei gymydog, sydd yn taenu rhwyd i'w draed ef.
6. Yng nghamwedd dyn drwg y mae magl: ond y cyfiawn a gân ac a fydd lawen.
7. Y cyfiawn a ystyria fater y tlodion: ond yr annuwiol ni ofala am ei wybod.
8. Dynion gwatwarus a faglant ddinas: ond y doethion a droant ymaith ddigofaint.
9. Os gŵr doeth a ymryson â dyn ffôl, pa un bynnag a wnêl ai digio ai chwerthin, eto ni bydd llonyddwch.
10. Gwŷr gwaedlyd a gasânt yr uniawn: ond yr uniawn a gais ei enaid ef.
11. Y ffôl a dywallt ei holl feddwl: ond gŵr doeth a'i hatal hyd yn ôl.
12. Os llywydd a wrendy ar gelwydd, ei holl weision fyddant annuwiol.
13. Y tlawd a'r twyllodrus a gydgyfarfyddant; a'r Arglwydd a lewyrcha eu llygaid hwy ill dau.
14. Y brenin a farno y tlodion yn ffyddlon, ei orsedd a sicrheir byth.
15. Y wialen a cherydd a rydd ddoethineb: ond mab a gaffo ei rwysg ei hun, a gywilyddia ei fam.
16. Pan amlhao y rhai annuwiol, yr amlha camwedd: ond y rhai cyfiawn a welant eu cwymp hwy.
17. Cerydda dy fab, ac efe a bair i ti lonyddwch; ac a bair hyfrydwch i'th enaid.
18. Lle ni byddo gweledigaeth, methu a wna y bobl: ond y neb a gadwo y gyfraith, gwyn ei fyd ef.
19. Ni chymer gwas addysg ar eiriau: canys er ei fod yn deall, eto nid etyb.