Hen Destament

Testament Newydd

Deuteronomium 32:33-42 Beibl William Morgan 1588, 1620 (BWM)

33. Gwenwyn dreigiau yw eu gwin hwynt, a chreulon wenwyn asbiaid.

34. Onid yw hyn yng nghudd gyda myfi, wedi ei selio ymysg fy nhrysorau?

35. I mi y perthyn dial, a thalu'r pwyth; mewn pryd y llithr eu troed hwynt: canys agos yw dydd eu trychineb, a phrysuro y mae yr hyn a baratowyd iddynt.

36. Canys yr Arglwydd a farna ei bobl, ac a edifarha am ei weision; pan welo ymado o'u nerth, ac nad oes na gwarchaeëdig, na gweddilledig.

37. Ac efe a ddywed, Pa le y mae eu duwiau hwynt, a'r graig yr ymddiriedasant ynddi,

38. Y rhai a fwytasant fraster eu haberthau, ac a yfasant win eu diod‐offrwm? codant a chynorthwyant chwi, a byddant loches i chwi.

39. Gwelwch bellach mai myfi, myfi yw efe; ac nad oes duw ond myfi: myfi sydd yn lladd, ac yn bywhau; myfi a archollaf, ac mi a feddyginiaethaf: ac ni bydd a achubo o'm llaw.

40. Canys codaf fy llaw i'r nefoedd, a dywedaf, Mi a fyddaf fyw byth.

41. Os hogaf fy nghleddyf disglair, ac ymaflyd o'm llaw mewn barn; dychwelaf ddial ar fy ngelynion, a thalaf y pwyth i'm caseion.

42. Meddwaf fy saethau â gwaed, (a'm cleddyf a fwyty gig,) â gwaed y lladdedig a'r caeth, o ddechrau dial ar y gelyn.

Darllenwch bennod gyflawn Deuteronomium 32