Penodau

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29

Hen Destament

Testament Newydd

1 Cronicl 16 Beibl William Morgan 1588, 1620 (BWM)

1. Felly y dygasant hwy arch Duw i mewn, ac a'i gosodasant hi yng nghanol y babell a osodasai Dafydd iddi hi: a hwy a offrymasant offrymau poeth ac ebyrth hedd gerbron Duw.

2. Ac wedi i Dafydd orffen aberthu offrymau poeth ac ebyrth hedd, efe a fendithiodd y bobl yn enw yr Arglwydd.

3. Ac efe a rannodd i bob un o Israel, yn ŵr ac yn wraig, dorth o fara, a dryll o gig, a chostrelaid o win.

4. Ac efe a osododd gerbron arch yr Arglwydd weinidogion o'r Lefiaid, i gofio, ac i foliannu, ac i glodfori Arglwydd Dduw Israel.

5. Asaff oedd bennaf, ac yn ail iddo ef Sechareia, Jeiel, a Semiramoth, a Jehiel, a Matitheia, ac Eliab, a Benaia, ac Obed‐edom: a Jeiel ag offer nablau, a thelynau; ac Asaff oedd yn lleisio â symbalau.

6. Benaia hefyd a Jahasiel yr offeiriaid oedd ag utgyrn yn wastadol o flaen arch cyfamod Duw.

7. Yna y dydd hwnnw y rhoddes Dafydd y salm hon yn gyntaf i foliannu yr Arglwydd, yn llaw Asaff a'i frodyr.

8. Moliennwch yr Arglwydd, gelwch ar ei enw ef, hysbyswch ei weithredoedd ef ymhlith y bobloedd.

9. Cenwch iddo, clodforwch ef, ymadroddwch am ei holl ryfeddodau.

10. Ymlawenychwch yn ei enw sanctaidd ef; ymhyfryded calon y sawl a geisiant yr Arglwydd.

11. Ceiswch yr Arglwydd a'i nerth ef, ceisiwch ei wyneb ef yn wastadol.

12. Cofiwch ei wyrthiau y rhai a wnaeth efe, ei ryfeddodau, a barnedigaethau ei enau;

13. Chwi had Israel ei was ef, chwi feibion Jacob ei etholedigion ef.

14. Efe yw yr Arglwydd ein Duw ni; ei farnedigaethau ef sydd trwy yr holl ddaear.

15. Cofiwch yn dragywydd ei gyfamod; y gair a orchmynnodd efe i fil o genedlaethau;

16. Yr hwn a gyfamododd efe ag Abraham, a'i lw i Isaac:

17. Ac a osododd efe yn ddeddf i Jacob, ac yn gyfamod tragwyddol i Israel,

18. Gan ddywedyd, I ti y rhoddaf dir Canaan, rhandir eich etifeddiaeth.

19. Pan nad oeddech ond ychydig, ie, ychydig, a dieithriaid ynddi;

20. A phan rodient o genhedlaeth i genhedlaeth, ac o un frenhiniaeth at bobl eraill;

21. Ni adawodd efe i neb eu gorthrymu: ond efe a geryddodd frenhinoedd o'u plegid hwy, gan ddywedyd,

22. Na chyffyrddwch â'm heneiniog, ac na ddrygwch fy mhroffwydi.

23. Cenwch i'r Arglwydd yr holl ddaear: mynegwch o ddydd i ddydd ei iachawdwriaeth ef.

24. Adroddwch ei ogoniant ef ymhlith y cenhedloedd; a'i wyrthiau ymhlith yr holl bobloedd.

25. Canys mawr yw yr Arglwydd, a chanmoladwy iawn: ofnadwy hefyd yw efe goruwch yr holl dduwiau.

26. Oherwydd holl dduwiau y bobloedd ydynt eilunod; ond yr Arglwydd a wnaeth y nefoedd.

27. Gogoniant a harddwch sydd ger ei fron ef: nerth a gorfoledd yn ei fangre ef.

28. Moeswch i'r Arglwydd, chwi deuluoedd y bobloedd, moeswch i'r Arglwydd ogoniant a nerth.

29. Moeswch i'r Arglwydd ogoniant ei enw: dygwch aberth, a deuwch ger ei fron ef; ymgrymwch i'r Arglwydd mewn prydferthwch sancteiddrwydd.

30. Ofnwch rhagddo ef yr holl ddaear: y byd hefyd a sicrheir, fel na syflo.

31. Ymlawenyched y nefoedd, ac ymhyfryded y ddaear; a dywedant ymhlith y cenhedloedd, Yr Arglwydd sydd yn teyrnasu.

32. Rhued y môr a'i gyflawnder; llawenhaed y maes, a'r hyn oll y sydd ynddo.

33. Yna prennau y coed a ganant o flaen yr Arglwydd, am ei fod yn dyfod i farnu y ddaear.

34. Clodforwch yr Arglwydd; canys da yw: oherwydd ei drugaredd sydd yn dragywydd.

35. A dywedwch, Achub ni, O Dduw ein hiachawdwriaeth, casgl ni hefyd, a gwared ni oddi wrth y cenhedloedd, i foliannu dy enw sanctaidd di, ac i ymogoneddu yn dy foliant.

36. Bendigedig fyddo Arglwydd Dduw Israel, o dragwyddoldeb hyd dragwyddoldeb. A dywedodd yr holl bobl, Amen, gan foliannu yr Arglwydd.

37. Ac efe a adawodd yno, o flaen arch cyfamod yr Arglwydd, Asaff a'i frodyr, i weini gerbron yr arch yn wastadol, gwaith dydd yn ei ddydd:

38. Ac Obed‐edom a'u brodyr, wyth a thrigain; Obed‐edom hefyd mab Jeduthun, a Hosa, i fod yn borthorion:

39. Sadoc yr offeiriad, a'i frodyr yr offeiriaid, o flaen tabernacl yr Arglwydd, yn yr uchelfa oedd yn Gibeon,

40. I offrymu poethoffrymau i'r Arglwydd ar allor y poethoffrwm yn wastadol fore a hwyr, yn ôl yr hyn oll sydd ysgrifenedig yng nghyfraith yr Arglwydd, yr hon a orchmynnodd efe i Israel:

41. A chyda hwynt Heman, a Jedwthwn, a'r etholedigion eraill, y rhai a hysbysasid wrth eu henwau, i foliannu yr Arglwydd, am fod ei drugaredd ef yn dragywydd:

42. A chyda hwynt Heman, a Jedwthwn, yn lleisio ag utgyrn, ac â symbalau i'r cerddorion, ac offer cerdd Duw: a meibion Jedwthwn oedd wrth y porth.

43. A'r holl bobl a aethant bob un i'w dŷ ei hun: a Dafydd a ddychwelodd i fendigo ei dŷ yntau.