21. Oni all y crochenydd lunio beth bynnag a fynno o'r clai? Onid oes hawl ganddo i wneud, o'r un telpyn, un llestr i gael parch a'r llall amarch?
22. Ond beth os yw Duw, yn ei awydd i ddangos ei ddigofaint ac i amlygu ei nerth, wedi dioddef â hir amynedd y llestri hynny sy'n wrthrychau digofaint ac yn barod i'w dinistrio?
23. Ei amcan yn hyn fyddai dwyn i'r golau y cyfoeth o ogoniant oedd ganddo ar gyfer y llestri sy'n wrthrychau trugaredd, y rheini yr oedd ef wedi eu paratoi ymlaen llaw i ogoniant.
24. A ni yw'r rhain, ni sydd wedi ein galw, nid yn unig o blith yr Iddewon, ond hefyd o blith y Cenhedloedd.
25. Fel y mae'n dweud yn llyfr Hosea hefyd:“Galwaf yn bobl i mi rai nad ydynt yn bobl i mi,a galwaf yn anwylyd un nad yw'n anwylyd;
26. ac yn y lle y dywedwyd wrthynt, ‘Nid fy mhobl ydych’,yno, fe'u gelwir yn blant y Duw byw.”
27. Ac y mae Eseia yn datgan am Israel: “Er i bobl Israel fod mor niferus â thywod y môr, gweddill yn unig fydd yn cael eu hachub;
28. oherwydd llwyr a llym fydd dedfryd yr Arglwydd ar y ddaear.”
29. A'r un yw neges gair blaenorol Eseia:“Oni bai i Arglwydd y Lluoedd adael i ni ddisgynyddion,byddem fel Sodom,ac yn debyg i Gomorra.”