64. Dywedodd Iesu wrtho, “Ti a ddywedodd hynny; ond rwy'n dweud wrthych:“ ‘O hyn allan fe welwch Fab y Dynyn eistedd ar ddeheulaw'r Galluac yn dyfod ar gymylau'r nef.’ ”
65. Yna rhwygodd yr archoffeiriad ei ddillad a dweud, “Cabledd! Pa raid i ni wrth dystion bellach? Yr ydych newydd glywed ei gabledd.
66. Sut y barnwch chwi?” Atebasant, “Y mae'n haeddu marwolaeth.”
67. Yna poerasant ar ei wyneb a'i gernodio; trawodd rhai ef
68. a dweud, “Proffwyda i ni, Feseia! Pwy a'th drawodd?”
69. Yr oedd Pedr yn eistedd y tu allan yn y cyntedd. A daeth un o'r morynion ato a dweud, “Yr oeddit tithau hefyd gyda Iesu'r Galilead.”
70. Ond gwadodd ef o flaen pawb a dweud, “Nid wyf yn gwybod am beth yr wyt ti'n sôn.”
71. Ac wedi iddo fynd allan i'r porth, gwelodd morwyn arall ef a dweud wrth y rhai oedd yno, “Yr oedd hwn gyda Iesu'r Nasaread.”
72. Gwadodd yntau drachefn â llw, “Nid wyf yn adnabod y dyn.”
73. Ymhen ychydig, dyma'r rhai oedd yn sefyll yno yn dod at Pedr ac yn dweud wrtho, “Yn wir yr wyt ti hefyd yn un ohonynt, achos y mae dy acen yn dy fradychu.”
74. Yna dechreuodd yntau regi a thyngu, “Nid wyf yn adnabod y dyn.” Ac ar unwaith fe ganodd y ceiliog.
75. Cofiodd Pedr y gair a lefarodd Iesu, “Cyn i'r ceiliog ganu, fe'm gwedi i deirgwaith.” Aeth allan ac wylo'n chwerw.