21. Ac yna, os dywed rhywun wrthych, ‘Edrych, dyma'r Meseia’, neu, ‘Edrych, dacw ef’, peidiwch â'i gredu.
22. Oherwydd fe gyfyd gau feseiau a gau broffwydi, a rhoddant arwyddion a rhyfeddodau i arwain ar gyfeiliorn yr etholedigion, petai hynny'n bosibl.
23. Ond gwyliwch chwi; yr wyf wedi dweud y cwbl wrthych ymlaen llaw.
24. “Ond yn y dyddiau hynny, ar ôl y gorthrymder hwnnw,“ ‘Tywyllir yr haul,ni rydd y lloer ei llewyrch,
25. syrth y sêr o'r nef,ac ysgydwir y nerthoedd sydd yn y nefoedd.’
26. “A'r pryd hwnnw gwelant Fab y Dyn yn dyfod yn y cymylau gyda nerth mawr a gogoniant.
27. Ac yna'r anfona ei angylion a chynnull ei etholedigion o'r pedwar gwynt, o eithaf y ddaear hyd at eithaf y nef.
28. “Dysgwch wers oddi wrth y ffigysbren. Pan fydd ei gangen yn ir ac yn dechrau deilio, gwyddoch fod yr haf yn agos.
29. Felly chwithau, pan welwch y pethau hyn yn digwydd, byddwch yn gwybod ei fod yn agos, wrth y drws.