12. Trannoeth, wedi iddynt ddod allan o Fethania, daeth chwant bwyd arno.
13. A phan welodd o bell ffigysbren ac arno ddail, aeth i edrych tybed a gâi rywbeth arno. A phan ddaeth ato ni chafodd ddim ond dail, oblegid nid oedd yn dymor ffigys.
14. Dywedodd wrtho, “Peidied neb â bwyta ffrwyth ohonot ti byth mwy!” Ac yr oedd ei ddisgyblion yn gwrando.
15. Daethant i Jerwsalem. Aeth i mewn i'r deml a dechreuodd fwrw allan y rhai oedd yn gwerthu a'r rhai oedd yn prynu yn y deml; taflodd i lawr fyrddau'r cyfnewidwyr arian a chadeiriau'r rhai oedd yn gwerthu colomennod,
16. ac ni adawai i neb gludo dim trwy'r deml.
17. A dechreuodd eu dysgu a dweud wrthynt, “Onid yw'n ysgrifenedig:“ ‘Gelwir fy nhŷ i yn dŷ gweddi i'r holl genhedloedd,ond yr ydych chwi wedi ei wneud yn ogof lladron’?”
18. Clywodd y prif offeiriaid a'r ysgrifenyddion am hyn, a dechreusant geisio ffordd i'w ladd ef, achos yr oedd arnynt ei ofn, gan fod yr holl dyrfa wedi ei syfrdanu gan ei ddysgeidiaeth.
19. A phan aeth hi'n hwyr aethant allan o'r ddinas.
20. Yn y bore, wrth fynd heibio, gwelsant y ffigysbren wedi crino o'r gwraidd.
21. Cofiodd Pedr, a dywedodd wrtho, “Rabbi, edrych, y mae'r ffigysbren a felltithiaist wedi crino.”
22. Atebodd Iesu hwy: “Bydded gennych ffydd yn Nuw;