15. Cododd y marw ar ei eistedd a dechrau siarad, a rhoes Iesu ef i'w fam.
16. Cydiodd ofn ym mhawb a dechreusant ogoneddu Duw, gan ddweud, “Y mae proffwyd mawr wedi codi yn ein plith”, ac, “Y mae Duw wedi ymweld â'i bobl.”
17. Ac aeth yr hanes hwn amdano drwy Jwdea gyfan a'r holl gymdogaeth.
18. Rhoes disgyblion Ioan adroddiad iddo ynglŷn â hyn oll.
19. Galwodd yntau ddau o'i ddisgyblion ato a'u hanfon at yr Arglwydd, gan ofyn, “Ai ti yw'r hwn sydd i ddod, ai am rywun arall yr ydym i ddisgwyl?”
20. Daeth y ddau ato a dweud, “Anfonodd Ioan Fedyddiwr ni atat, gan ofyn, ‘Ai ti yw'r hwn sydd i ddod, ai am rywun arall yr ydym i ddisgwyl?’ ”
21. Y pryd hwnnw iachaodd ef lawer o afael afiechydon a phlâu ac ysbrydion drwg, a rhoes eu golwg i lawer o ddeillion.
22. Ac atebodd ef hwy, “Ewch a dywedwch wrth Ioan yr hyn yr ydych wedi ei weld ac wedi ei glywed. Y mae'r deillion yn cael eu golwg yn ôl, y cloffion yn cerdded, y gwahangleifion yn cael eu glanhau a'r byddariaid yn clywed, y meirw yn codi, y tlodion yn cael clywed y newydd da.
23. Gwyn ei fyd y sawl na ddaw cwymp iddo o'm hachos i.”
24. Wedi i negesyddion Ioan ymadael, dechreuodd Iesu sôn am Ioan wrth y tyrfaoedd. “Beth yr aethoch allan i'r anialwch i edrych arno? Ai brwynen yn siglo yn y gwynt?
25. Beth yr aethoch allan i'w weld? Ai rhywun wedi ei wisgo mewn dillad esmwyth? Ym mhlasau brenhinoedd y mae gweld dynion moethus mewn gwisgoedd ysblennydd.