3. Yr wyt yn troi pobl yn ôl i'r llwch,ac yn dweud, “Trowch yn ôl, chwi feidrolion.”
4. Oherwydd y mae mil o flynyddoedd yn dy olwgfel doe sydd wedi mynd heibio,ac fel gwyliadwriaeth yn y nos.
5. Yr wyt yn eu sgubo ymaith fel breuddwyd;y maent fel gwellt yn adfywio yn y bore—
6. yn tyfu ac yn adfywio yn y bore,ond erbyn yr hwyr yn gwywo ac yn crino.
7. Oherwydd yr ydym ni yn darfod gan dy ddig,ac wedi'n brawychu gan dy gynddaredd.
8. Gosodaist ein camweddau o'th flaen,ein pechodau dirgel yng ngoleuni dy wyneb.
9. Y mae ein holl ddyddiau'n mynd heibio dan dy ddig,a'n blynyddoedd yn darfod fel ochenaid.
10. Deng mlynedd a thrigain yw blynyddoedd ein heinioes,neu efallai bedwar ugain trwy gryfder,ond y mae eu hyd yn faich ac yn flinder;ânt heibio yn fuan, ac ehedwn ymaith.
11. Pwy sy'n gwybod grym dy ddicter,a'th ddigofaint, fel y rhai sy'n dy ofni?