19. Dywedodd Ragwel ymhellach wrth ei wraig am grasu digon o fara, ac aeth yntau allan at yr anifeiliaid a dod â dau ych a phedwar maharen, a rhoi gorchymyn i'w rhostio. Dyma gychwyn felly ar y paratoadau.
20. Yna galwodd ar Tobias a dweud wrtho, “Ni chei symud oddi yma am bythefnos; ond yr wyt i aros yma i fwyta ac yfed yn fy nghartref, i lonni ysbryd cystuddiedig fy merch.
21. A pha bethau bynnag sy'n eiddo i mi, cymer hanner ohonynt i'th feddiant yn awr, a dos yn ôl yn ddiogel at dy dad; ac ar ôl inni farw, myfi a'm gwraig, bydd yr hanner arall yn eiddo i chwi. Bydd lawen, fy machgen. Yr wyf fi'n dad iti ac Edna'n fam iti; o hyn allan ac am byth, yr wyt ti mor agos atom ni ag yw dy chwaer. Bydd lawen, fy machgen.”