40. Ond cawsom afael ynddi hi a'i holi pwy oedd y dyn ifanc,
41. ond gwrthododd ein hateb. Yr ydym yn tystio i hyn.”Fe gredodd y cynulliad hwy, gan eu bod yn henuriaid y bobl ac yn farnwyr. A chondemniwyd hi i farwolaeth.
42. Yna gwaeddodd Swsanna â llef uchel: “O Dduw tragwyddol, sydd yn gwybod dirgelion ac yn gweld pob peth cyn iddo ddigwydd,
43. fe wyddost ti mai celwydd yw eu tystiolaeth yn fy erbyn. A dyma fi'n mynd i farw er nad wyf wedi gwneud dim o'r pethau y mae'r dynion hyn wedi eu cynllwynio yn fy erbyn.”
44. A gwrandawodd yr Arglwydd ar ei chri.
45. Wrth iddi gael ei harwain i ffwrdd i'w lladd, cyffrôdd Duw ysbryd sanctaidd llanc ifanc o'r enw Daniel i weiddi â llef uchel:
46. “Dieuog wyf fi o waed y wraig hon.”
47. Troes y bobl i gyd ato a gofyn, “Beth wyt ti'n ei feddwl wrth ddweud hyn?”
48. Safodd yn eu canol a dweud, “A ydych chwi mor ffôl, blant Israel, â chondemnio un o ferched Israel heb ymchwilio'n ofalus a dod o hyd i'r gwir? Trowch yn ôl i'r llys barn,
49. oherwydd celwydd yw tystiolaeth y dynion hyn yn ei herbyn.”