6. Ond dywedwch yn eich calon: “Ti, Arglwydd, sydd i'w addoli.”
7. Oherwydd y mae fy angel gyda chwi, a'i ofal ef am eich bywydau.
8. Tafod wedi ei naddu gan saer sydd gan y duwiau hyn, ac er eu gorchuddio ag aur ac arian, pethau gau ydynt, heb allu i siarad.
9. Y mae'r bobl yn cymryd aur a gwneud coronau i osod ar bennau eu duwiau, fel y gwneir i ferch sy'n hoff o dlysau.
10. Ac weithiau y mae'r offeiriaid yn dwyn aur ac arian oddi ar eu duwiau ac yn eu treulio i'w dibenion eu hunain,
11. gan roi ohonynt hyd yn oed i'r puteiniaid yn yr ystafell fewnol. Gwisgant â dillad pobl y duwiau hyn o arian ac aur a phren;
12. ond ni all y rheini eu hachub eu hunain rhag y rhwd a'r pryfed. Er eu gwisgo mewn porffor,
13. rhaid sychu eu hwynebau'n lân o achos llwch y tŷ, sy'n drwch drostynt.
14. Fel un yn barnu gwlad, y mae gan y duw deyrnwialen yn ei law, ond ni all ladd neb sy'n pechu yn ei erbyn.
15. Yn ei law dde y mae ganddo ddagr a bwyell, ond ni all ei waredu ei hun rhag rhyfel na lladron.
16. Y mae'n amlwg wrth hyn nad duwiau mohonynt. Felly peidiwch â'u hofni.
17. Fel y mae llestr wedi ei dorri yn ddiwerth i neb, felly y mae eu duwiau hwy, wedi iddynt gael eu gosod yn eu temlau. Llenwir eu llygaid â llwch o draed y rhai a ddaw i mewn.