1. Dyma'r gair a lefarodd yr ARGLWYDD am Fabilon, gwlad y Caldeaid, trwy'r proffwyd Jeremeia:
2. “Mynegwch ymysg y cenhedloedd, a chyhoeddwch;codwch faner a chyhoeddwch;peidiwch â chelu ond dywedwch,‘Goresgynnwyd Babilon, gwaradwyddwyd Bel, brawychwyd Merodach.Daeth cywilydd dros ei heilunod a drylliwyd ei delwau.’
3. Canys daeth cenedl yn ei herbyn o'r gogledd;gwna ei gwlad yn anghyfannedd,ac ni thrig ynddi na dyn nac anifail.Ffoesant ac aethant ymaith.”
4. “Yn y dyddiau hynny a'r amser hwnnw,” medd yr ARGLWYDD, “daw pobl Israel a phobl Jwda ynghyd gan wylo, i ymofyn am yr ARGLWYDD eu Duw.
5. Holant am Seion, i droi eu hwyneb tuag yno, a dweud, ‘Dewch, glynwn wrth yr ARGLWYDD mewn cyfamod tragwyddol nas anghofir.’
6. “Praidd ar ddisberod oedd fy mhobl; gyrrodd eu bugeiliaid hwy ar gyfeiliorn, a'u troi ymaith ar y mynyddoedd; crwydrasant o fynydd i fryn, gan anghofio'u corlan.
7. Yr oedd pob un a ddôi o hyd iddynt yn eu difa, a'u gelynion yn dweud, ‘Nid oes dim bai arnom ni, oherwydd y maent wedi pechu yn erbyn yr ARGLWYDD, eu gwir gynefin—yr ARGLWYDD, gobaith eu hynafiaid.’