1. Dyma air yr ARGLWYDD at Jeremeia ynghylch y sychder:
2. “Y mae Jwda'n galaru, a'i phyrth yn llesg;y maent yn cwynfan ar lawr, a chri Jerwsalem yn esgyn fry.
3. Y mae'r pendefigion yn anfon y gweision i gyrchu dŵr;dônt at y ffosydd a'u cael yn sych,dychwelant a'u llestri'n wag;mewn cywilydd a dryswch fe guddiant eu hwynebau.
4. Oherwydd craciodd y pridd am na ddaeth glaw i'r wlad;mewn cywilydd cuddiodd yr amaethwyr eu hwynebau.
5. Y mae'r ewig yn bwrw llwdn yn y maes, ac yn ei adael am nad oes porfa;
6. y mae'r asynnod gwyllt yn sefyll ar y moelydd uchel, ac yn yfed gwynt fel bleiddiaid;pylodd eu llygaid am nad oes gwellt.”
7. “Yn ddiau, er i'n drygioni dystio yn ein herbyn,O ARGLWYDD, gweithreda er mwyn dy enw.Y mae ein gwrthgilio'n aml, pechasom yn dy erbyn.
8. Gobaith Israel, a'i geidwad yn awr ei adfyd,pam y byddi fel dieithryn yn y tir,fel ymdeithydd yn lledu pabell i aros noson?
9. Pam y byddi fel un mewn syndod,fel un cryf yn methu achub?Ond eto yr wyt yn ein mysg ni, ARGLWYDD;dy enw di a roddwyd arnom; paid â'n gadael.”
10. Fel hyn y dywed yr ARGLWYDD wrth y bobl hyn:“Mor hoff ganddynt yw crwydro heb atal eu traed;am hynny, ni fyn yr ARGLWYDD mohonynt,fe gofia eu drygioni yn awr, a chosbi eu pechodau.”
11. Dywedodd yr ARGLWYDD wrthyf, “Paid â gweddïo dros les y bobl hyn.
12. Pan ymprydiant, ni wrandawaf ar eu cri; pan aberthant boethoffrwm a bwydoffrwm, ni fynnaf hwy; ond difethaf hwy â'r cleddyf a newyn a haint.”
13. Dywedais innau, “O fy Arglwydd DDUW, wele'r proffwydi yn dweud wrthynt, ‘Ni welwch gleddyf, ni ddaw newyn arnoch, ond fe rof i chwi wir heddwch yn y lle hwn.’ ”
14. A dywedodd yr ARGLWYDD wrthyf, “Proffwydo celwyddau yn fy enw i y mae'r proffwydi; nid anfonais hwy, na gorchymyn iddynt, na llefaru wrthynt. Proffwydant i chwi weledigaethau gau, a dewiniaeth ffôl, a thwyll eu dychymyg eu hunain.
15. Am hynny, fel hyn y dywed yr ARGLWYDD am y proffwydi sy'n proffwydo yn fy enw er nad anfonais hwy, sy'n dweud na bydd cleddyf na newyn yn y wlad hon: ‘Trwy'r cleddyf a newyn y difethir y proffwydi hynny.
16. Oherwydd y newyn a'r cleddyf, teflir allan i heolydd Jerwsalem y bobl y proffwydir iddynt, heb neb i'w claddu hwy eu hunain na'u gwragedd na'u meibion na'u merched. Tywalltaf eu drygioni arnynt.’ ”
17. “A dywedi wrthynt y gair hwn:‘Difered fy llygaid ddagrau, nos a dydd heb beidio.Daeth briw enbyd i'r wyryf, merch fy mhobl;ergyd drom iawn.
18. Os af i'r maes, yno y mae'r cyrff a laddwyd â'r cleddyf.Os af i'r ddinas, yno y mae'r rhai a nychwyd gan y newyn.Y mae'r proffwyd hefyd a'r offeiriad yn crwydro'r wlad,a heb ddeall.’ ”
19. A wrthodaist ti Jwda yn llwyr? A ffieiddiaist ti Seion?Pam y trewaist ni heb fod inni iachâd?Disgwyl yr oeddem am heddwch, ond ni ddaeth daioni;am amser iachâd, ond dychryn a ddaeth.
20. Cydnabyddwn, ARGLWYDD, ein drygioni,a chamwedd ein hynafiaid;yn wir, yr ydym wedi pechu yn dy erbyn.
21. Ond oherwydd dy enw, paid â'n ffieiddio ni,na dirmygu dy orsedd ogoneddus;cofia dy gyfamod â ni, paid â'i dorri.
22. A oes neb ymhlith gau dduwiau'r cenhedloedd a rydd lawogydd?A rydd y nefoedd ei hun gawodydd?Na, ond ti, yr ARGLWYDD ein Duw,ynot ti yr hyderwn, ti yn unig a wnei'r pethau hyn oll.