1. “Cân di, y wraig ddi-blant na chafodd esgor;dyro gân, bloeddia ganu, ti na phrofaist wewyr esgor;oherwydd y mae plant y wraig a adawyd yn lluosocach na phlant y wraig briod,”medd yr ARGLWYDD.
2. “Helaetha faint dy babell,estyn allan lenni dy drigfannau;gollwng y rhaffau allan i'r pen,a sicrha'r hoelion.
3. Oherwydd byddi'n ymestyn i'r dde ac i'r chwith;bydd dy had yn disodli'r cenhedloedd,ac yn cyfanheddu dinasoedd anrheithiedig.
4. Paid ag ofni, oherwydd ni chywilyddir di,ni ddaw gwaradwydd na gwarth arnat;oherwydd fe anghofi gywilydd dy ieuenctid,ac ni chofi bellach am warth dy Weddwdod.
5. Oherwydd yr un a'th greodd yw dy ŵr— ARGLWYDD y Lluoedd yw ei enw;Sanct Israel yw dy waredydd,a Duw yr holl ddaear y gelwir ef.
6. Fel gwraig wedi ei gadael, a'i hysbryd yn gystuddiol,y galwodd yr ARGLWYDD di—gwraig ifanc wedi ei gwrthod,”medd dy Dduw.
7. “Am ennyd fechan y'th adewais,ond fe'th ddygaf yn ôl â thosturi mawr.
8. Am ychydig, mewn dicter moment,cuddiais fy wyneb rhagot;ond â chariad di-baid y tosturiaf wrthyt,”medd yr ARGLWYDD, dy Waredydd.
9. “Y mae hyn i mi fel dyddiau Noa,pan dyngais nad âi dyfroedd Noabyth mwyach dros y ddaear;felly tyngaf na ddigiaf wrthyt ti byth mwy,na'th geryddu ychwaith.
10. Er i'r mynyddoedd symud,ac i'r bryniau siglo,ni symuda fy ffyddlondeb oddi wrthyt,a bydd fy nghyfamod heddwch yn ddi-sigl,”medd yr ARGLWYDD, sy'n tosturio wrthyt.