1. “Dyma fy ngwas, yr wyf yn ei gynnal,f'etholedig, yr wyf yn ymhyfrydu ynddo.Rhoddais fy ysbryd ynddo,i gyhoeddi barn i'r cenhedloedd.
2. Ni fydd yn gweiddi nac yn codi ei lais,na pheri ei glywed yn yr heol.
3. Ni fydd yn dryllio corsen ysig,nac yn diffodd llin yn mygu;bydd yn cyhoeddi barn gywir.
4. Ni fydd yn diffodd, ac ni chaiff ei ddryllio,nes iddo osod barn ar y ddaear;y mae'r ynysoedd yn disgwyl am ei gyfraith.”
5. Fel hyn y dywed Duw, yr ARGLWYDD,a greodd y nefoedd a'i thaenu allan,a luniodd y ddaear a'i chynnyrch,a roddodd anadl i'r bobl sydd arni,ac ysbryd i'r rhai sy'n rhodio ynddi:
6. “Myfi yw'r ARGLWYDD;gelwais di mewn cyfiawnder,a gafael yn dy law;lluniais di a'th osod yn gyfamod pobl,yn oleuni cenhedloedd;
7. i agor llygaid y deillion,i arwain caethion allan o'r carchar,a'r rhai sy'n byw mewn tywyllwch o'u cell.
8. Myfi yw'r ARGLWYDD, dyna fy enw;ni roddaf fy ngogoniant i neb arall,na'm clod i ddelwau cerfiedig.
9. Wele, y mae'r pethau cyntaf wedi digwydd,a mynegaf yn awr bethau newydd;cyn iddynt darddu rwy'n eu hysbysu ichwi.”
10. Canwch i'r ARGLWYDD gân newydd,canwch ei glod o eithaf y ddaear;bydded i'r môr a'i gyflawnder ei ganmol,yr ynysoedd a'r rhai sy'n trigo ynddynt.
11. Bydded i'r diffeithwch a'i ddinasoedd godi llef,y pentrefi lle mae Cedar yn trigo;bydded i drigolion Sela ganua bloeddio o ben y mynyddoedd.
12. Bydded iddynt roi clod i'r ARGLWYDD,a mynegi ei fawl yn yr ynysoedd.
13. Y mae'r ARGLWYDD yn mynd allan fel arwr,fel rhyfelwr yn cyffroi mewn llid;y mae'n bloeddio, yn codi ei lais,ac yn trechu ei elynion.
14. “Bûm dawel dros amser hir,yn ddistaw, ac yn ymatal;yn awr llefaf fel gwraig yn esgor,a gwingo a griddfan.
15. Gwnaf fynyddoedd a bryniau yn ddiffaith,a pheri i'w holl lysiau gleision wywo;gwnaf afonydd yn ynysoedd,a llynnau yn sychdir.
16. Yna arweiniaf y deillion ar hyd ffordd ddieithr,a'u tywys mewn llwybrau nad adnabuant;paraf i'r tywyllwch fod yn oleuni o'u blaen,ac unionaf ffyrdd troellog.Dyma a wnaf iddynt, ac ni adawaf hwy.
17. Ond cilio mewn cywilydda wna'r rhai sy'n ymddiried mewn eilunodac yn dweud wrth ddelwau tawdd,‘Chwi yw ein duwiau ni.’ ”
18. “ ‘Chwi sy'n fyddar, clywch;chwi sy'n ddall, edrychwch a gwelwch.
19. Does neb mor ddall â'm gwas,nac mor fyddar â'r negesydd a anfonaf;does neb mor ddall â'r un ymroddedig,mor ddall â gwas yr ARGLWYDD.
20. Er iddo weld llawer, nid yw'n eu hystyried;er bod ei glustiau'n agored, nid yw'n gwrando.’
21. Dymunodd yr ARGLWYDD, er mwyn ei gyfiawnder,fawrhau'r gyfraith, a'i gwneud yn anrhydeddus;
22. ond ysbeiliwyd ac anrheithiwyd y bobl hyn;cawsant bawb eu dal mewn tyllau,a'u cuddio mewn celloedd,yn ysbail heb waredydd,yn anrhaith heb neb i ddweud, ‘Rho'n ôl.’
23. Pwy ohonoch a all wrando ar hyn,ac ystyried a gwrando i'r diwedd?
24. Pwy a wnaeth Jacob yn anrhaith,a rhoi Israel i'r ysbeilwyr?Onid yr ARGLWYDD, y pechasom yn ei erbyn?Nid oeddent am rodio yn ei ffyrddna gwrando ar ei gyfraith;
25. felly tywalltodd ei lid a'i ddicter arnynt,a chynddaredd y frwydr.Caeodd y fflam amdano,ond ni ddysgodd ei wers;llosgodd, ond nid ystyriodd.”