15. “Yn awr, fe'th wnaf yn fen ddyrnu—un newydd, ddanheddog a miniog;byddi'n dyrnu'r mynyddoedd a'u malu,ac yn gwneud y bryniau fel us.
16. Byddi'n eu nithio, a'r gwynt yn eu chwythu i ffwrdd,a'r dymestl yn eu gwasgaru.Ond byddi di'n llawenychu yn yr ARGLWYDDac yn ymhyfrydu yn Sanct Israel.
17. “Pan fydd y tlawd a'r anghenus yn chwilio am ddŵr, heb ei gael,a'u tafodau'n gras gan syched,byddaf fi, yr ARGLWYDD, yn eu hateb;ni fyddaf fi, Duw Israel, yn eu gadael.
18. Agoraf afonydd ar ben y moelydd,a ffynhonnau yng nghanol y dyffrynnoedd;gwnaf y diffeithwch yn llynnoedd,a'r crastir yn ffrydiau dyfroedd.
19. Plannaf yn yr anialwch gedrwydd,acasia, myrtwydd ac olewydd;gosodaf ynghyd yn y diffeithwchffynidwydd, ffawydd a phren bocs.
20. Felly cânt weld a gwybod,ystyried ac amgyffredmai llaw'r ARGLWYDD a wnaeth hyn,ac mai Sanct Israel a'i creodd.”
21. “Gosodwch eich achos gerbron,” medd yr ARGLWYDD.“Cyflwynwch eich dadleuon,” medd brenin Jacob.
22. “Bydded iddynt ddod a hysbysu i nibeth sydd i ddigwydd.Beth oedd y pethau cyntaf? Dywedwch,er mwyn inni eu hystyried,a gwybod eu canlyniadau;neu dywedwch wrthym y pethau sydd i ddod.
23. Mynegwch y pethau a ddaw ar ôl hyn,inni gael gwybod mai duwiau ydych;gwnewch rywbeth, da neu ddrwg,er mwyn i ni gael braw ac ofni trwom.
24. Yn wir, nid ydych chwi'n ddim,ac nid yw'ch gwaith ond diddim.Ffieiddbeth yw'r un sy'n eich dewis.
25. “Codais un o'r gogledd, ac fe ddaeth,un o'r dwyrain, ac fe eilw ar f'enw;y mae'n sathru rhaglawiaid fel pridd,ac fel crochenydd yn sathru clai.
26. Pwy a fynegodd hyn o'r dechreuad, inni gael gwybod,neu ei ddweud ymlaen llaw, inni gael ei ategu?Nid oes neb wedi dweud na mynegi dim,ac ni chlywodd neb eich ymadrodd.
27. Gosodaf un i lefaru'n gyntaf wrth Seion,ac i gyhoeddi newyddion da i Jerwsalem.