10. Paid ag ofni, yr wyf fi gyda thi;paid â dychryn, myfi yw dy Dduw.Cryfhaf di a'th nerthu,cynhaliaf di â llaw dde orchfygol.
11. Yn awr cywilyddir a gwaradwyddirpob un sy'n digio wrthyt;bydd pob un sy'n ymrafael â thiyn mynd yn ddim ac yn diflannu.
12. Byddi'n chwilio am y rhai sy'n ymosod arnat,ond heb eu cael;bydd pob un sy'n rhyfela yn dy erbynyn mynd yn ddim, ac yn llai na dim.
13. Canys myfi, yr ARGLWYDD dy Dduw,sy'n gafael yn dy law dde,ac yn dweud wrthyt, ‘Paid ag ofni,yr wyf fi'n dy gynorthwyo.’
14. “Paid ag ofni, ti'r pryfyn Jacob,na thithau'r lleuen Israel;byddaf fi'n dy gynorthwyo,” medd yr ARGLWYDD,Sanct Israel, dy Waredydd.
15. “Yn awr, fe'th wnaf yn fen ddyrnu—un newydd, ddanheddog a miniog;byddi'n dyrnu'r mynyddoedd a'u malu,ac yn gwneud y bryniau fel us.
16. Byddi'n eu nithio, a'r gwynt yn eu chwythu i ffwrdd,a'r dymestl yn eu gwasgaru.Ond byddi di'n llawenychu yn yr ARGLWYDDac yn ymhyfrydu yn Sanct Israel.
17. “Pan fydd y tlawd a'r anghenus yn chwilio am ddŵr, heb ei gael,a'u tafodau'n gras gan syched,byddaf fi, yr ARGLWYDD, yn eu hateb;ni fyddaf fi, Duw Israel, yn eu gadael.
18. Agoraf afonydd ar ben y moelydd,a ffynhonnau yng nghanol y dyffrynnoedd;gwnaf y diffeithwch yn llynnoedd,a'r crastir yn ffrydiau dyfroedd.