15. Ond cynyddaist y genedl, O ARGLWYDD,cynyddaist y genedl, a'th ogoneddu dy hun;estynnaist holl derfynau'r wlad.
16. Mewn adfyd, O ARGLWYDD, roeddym yn dy geisio,ac yn tywallt allan ein gweddipan oeddet yn ein ceryddu.
17. Fel y bydd gwraig ar fin esgoryn gwingo a gweiddi gan boen,felly y'n ceir ni yn dy ŵydd, O ARGLWYDD;
18. yr oeddem yn feichiog, ac fel pe baem ar fin esgor,a heb eni dim ond gwynt.Ni chawsom waredigaeth i'r wlad,nac epilio ar rai i drigiannu'r byd.
19. Ond bydd dy feirw di yn byw,a'u cyrff marw yn codi.Chwi sy'n trigo yn y llwch, deffrowch a chanwch;oherwydd y mae dy wlith fel gwlith goleuni,a thithau'n peri iddo ddisgyn ar fro'r cysgodion.
20. Dewch, fy mhobl, ewch i'ch ystafell,caewch y drws, ac ymguddiwch am ennyd,nes i'r llid gilio.
21. Canys wele, y mae'r ARGLWYDD yn dod allan o'i fangrei gosbi trigolion y ddaear am eu drygioni;yna fe ddatgela'r ddaear y gwaed a dywalltwyd,ac ni chuddia ei lladdedigion byth mwy.