Penodau

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66

Hen Destament

Testament Newydd

Eseia 13 Beibl Cymraeg Newydd Diwygiedig yn cynnwys yr Apocryffa 2004 (BCND)

Yn Erbyn Babilon

1. Yr oracl am Fabilon; yr hyn a welodd Eseia fab Amos.

2. Dyrchafwch faner ar fynydd moel,codwch lef tuag atynt;amneidiwch â'ch dwyloiddynt ddod i mewn i byrth y pendefigion.

3. Gorchmynnais i'r rhai a gysegrais;ie, gelwais ar fy ngwŷr cedyrn i weithredu fy nicter,y rhai sy'n falch o'm gorchest.

4. Clywch, sŵn tyrfa ar y mynyddoedd,fel pobloedd heb rifedi!Clywch, dwndwr teyrnasoedd,fel cenhedloedd wedi eu crynhoi. ARGLWYDD y Lluoedd sydd yn cynnully llu ar gyfer brwydr.

5. Dônt o wlad bell,o eithaf y nefoedd—offer llid yr ARGLWYDD—i ddifa'r holl dir.

6. Udwch, y mae dydd yr ARGLWYDD yn agos;daw fel dinistr oddi wrth yr Hollalluog.

7. Am hynny fe laesa'r holl ddwylo,a bydd pob calon yn toddi gan fraw.

8. Bydd poen ac artaith yn cydio ynddynt;byddant mewn gwewyr fel gwraig wrth esgor.Edrychant yn syn ar ei gilydd,a'u hwynebau'n gwrido fel fflam.

9. Wele, daw dydd yr ARGLWYDD,yn greulon gan ddigofaint a llid,i wneud y ddaear yn ddiffaitha dileu ei phechaduriaid ohoni.

10. Bydd sêr y nefoedd a'u planedauyn atal eu goleuni;tywylla'r haul ar ei godiad,ac ni oleua'r lloer â'i llewyrch.

11. Cosbaf y byd am ei bechod,a'r drygionus am eu camwedd;gwnaf i falchder y beiddgar beidio,gostyngaf ymffrost y trahaus.

12. Gwnaf bobl yn brinnach nag aur coeth,a'r ddynoliaeth nag aur Offir.

13. Am hynny fe gryna'r nefoeddac ysgydwir y ddaear o'i lle,oherwydd digofaint ARGLWYDD y Lluoeddyn nydd angerdd ei lid.

14. Fel ewig wedi ei tharfu,fel praidd heb neb i'w corlannu,bydd pawb yn troi at ei dylwyth,a phob un yn ffoi i'w gynefin.

15. Trywenir pob un a geir,a lleddir â'r cleddyf bob un a ddelir.

16. Dryllir eu plant o flaen eu llygaid,ysbeilir eu tai, treisir eu gwragedd.

17. Wele, yr wyf yn cyffroi yn eu herbyn y Mediaid,rhai nad yw arian yn cyfrif ganddynt,ac na roddant bris ar aur.

18. Dryllia'u bwâu y gwŷr ifanc;ni thosturiant wrth ffrwyth y groth,nac edrych yn drugarog ar blant.

19. A bydd Babilon, yr odidocaf o'r teyrnasoedd,a gogoniant ysblennydd y Caldeaid,fel Sodom a Gomorrawedi i Dduw eu dinistrio.

20. Ni chyfanheddir hi o gwbl,na phreswylio ynddi dros y cenedlaethau;ni phabella'r Arab o'i mewn,ac ni chorlanna'r bugail ynddi.

21. Ond bydd anifeiliaid gwyllt yn gorwedd yno;llenwir hi gan ffeuau i greaduriaid swnllyd;bydd yr estrys yn trigo yno, a bychod yn llamu yno;

22. bydd y siacal yn cyfarth yn ei thyrau,a'r hiena yn ei phlastai hyfryd.Y mae ei hamser wrth law,ac nid estynnir ei dyddiau.