14. Llwydd ac aflwydd, bywyd a marwolaeth,tlodi a chyfoeth, oddi wrth yr Arglwydd y deuant i gyd.
17. Y mae rhodd yr Arglwydd yn para'n eiddo i'r rhai duwiol,a'i gymeradwyaeth yn hyrwyddo'u taith am byth.
18. Gall rhywun ymgyfoethogi trwy ofalu a chynilo,a dyna'r cwbl a gaiff yn gyflog.
19. Pan ddywed, “Yr wyf wedi ennill fy ngorffwys;bellach caf fyw ar fy meddiannau”,nid yw'n gwybod faint o amser sydd i'w dreuliocyn marw a gadael ei eiddo i eraill.
20. Saf wrth dy gyfamod a gweithreda'n unol ag ef;heneiddia wrth dy waith.
21. Paid â rhyfeddu at weithredoedd pechadur;cred yr Arglwydd a dal ati yn dy lafur,oherwydd peth hawdd yng ngolwg yr Arglwyddyw gwneud y tlawd yn gyfoethog yn ddisymwth ac yn ddiymdroi.
22. Bendith yr Arglwydd yw cyflog y duwiol;bendith a ddwg ef i flagur mewn munud awr.
23. Paid â dweud, “Pa angen sydd amdanaf fi?Pa lwydd a all ddod imi bellach?”
24. A phaid â dweud, “Yr wyf yn hunanddigonol;pa aflwydd a all ddod imi bellach?”
25. Yn nydd llwydd anghofir aflwydd,ac yn nydd aflwydd ni chofir am lwydd.
26. Peth hawdd i'r Arglwydd, pan fydd rhywun farw,yw talu iddo yn ôl ei ymddygiad.
27. Y mae awr o adfyd yn difa'r cof am foethusrwydd,a diwedd rhywun sy'n datguddio'i weithredoedd.
28. Paid â galw neb, cyn iddo farw, yn wynfydedig;wrth ei blant yr adwaenir rhywun.
29. Paid â dod â phawb i'th dŷ,oherwydd aml yw cynllwynion y twyllodrus.
30. Fel petrisen hudo mewn cawell y mae calon y balch,neu fel gwyliwr cudd a'i fryd ar faglu.