1. Fy mab, cadw fy ngeiriau,a thrysora fy ngorchmynion.
2. Cadw fy ngorchmynion, iti gael byw,a boed fy nghyfarwyddyd fel cannwyll dy lygad.
3. Rhwym hwy am dy fysedd,ysgrifenna hwy ar lech dy galon.
4. Dywed wrth ddoethineb, “Fy chwaer wyt ti”,a chyfarch ddeall fel câr,
5. i'th gadw dy hun rhag y wraig ddieithr,a rhag yr estrones a'i geiriau gwenieithus.
6. Yr oeddwn yn ffenestr fy nhŷ,yn edrych allan trwy'r dellt
7. ac yn gwylio'r rhai ifainc gwirion;a gwelais yn eu plith un disynnwyr
8. yn mynd heibio i gornel y stryd,ac yn troi i gyfeiriad ei thŷ
9. yn y cyfnos, yn hwyr y dydd,pan oedd yn dechrau nosi a thywyllu.
10. Daeth dynes i'w gyfarfod,wedi ei gwisgo fel putain, ac yn llawn ystryw—
11. un benchwiban a gwamal,nad yw byth yn aros gartref,
12. weithiau ar y stryd, weithiau yn y sgwâr,yn llercian ym mhob cornel—
13. y mae'n cydio ynddo ac yn ei gusanu,ac yn ddigon wynebgaled i ddweud wrtho,
14. “Roedd yn rhaid imi offrymu heddoffrymau,ac rwyf newydd gyflawni f'addewid;
15. am hynny y deuthum allan i'th gyfarfodac i chwilio amdanat, a dyma fi wedi dy gael.
16. Taenais ar fy ngwely gwrlido frethyn lliwgar yr Aifft;
17. ac rwyf wedi persawru fy ngwelyâ myrr, aloes a sinamon.
18. Tyrd, gad inni ymgolli mewn cariad tan y bore,a chael mwynhad wrth garu.
19. Oherwydd nid yw'r gŵr gartref;fe aeth ar daith bell.
20. Cymerodd god o arian gydag ef,ac ni fydd yn ôl nes y bydd y lleuad yn llawn.”
21. Y mae'n ei ddenu â'i pherswâd,ac yn ei hudo â'i geiriau gwenieithus.
22. Y mae yntau'n ei dilyn heb oedi,fel ych yn mynd i'r lladd-dy,fel carw yn neidio i'r rhwyd
23. cyn i'r saeth ei drywanu i'r byw,fel aderyn yn hedeg yn syth i'r faglheb wybod fod ei einioes mewn perygl.
24. Yn awr, blant, gwrandewch arnaf,a rhowch sylw i'm geiriau.
25. Paid â gadael i'th galon dy ddenu i'w ffyrdd,a phaid â chrwydro i'w llwybrau;
26. oherwydd y mae wedi taro llawer yn gelain,a lladdwyd nifer mawr ganddi.
27. Ffordd i Sheol yw ei thŷ,yn arwain i lawr i neuaddau marwolaeth.