24. Ac ar orchymyn y brenin, daethant â'r rhai oedd wedi cyhuddo Daniel, a'u taflu i ffau'r llewod, hwy a'u plant a'u gwragedd, a chyn iddynt gyrraedd gwaelod y ffau yr oedd y llewod wedi eu llarpio ac wedi malu eu hesgyrn yn chwilfriw.
25. Yna ysgrifennodd y Brenin Dareius at yr holl bobloedd, o bob cenedl ac iaith trwy'r byd i gyd, “Heddwch fo i chwi!
26. Yr wyf yn gorchymyn fod pawb ym mhob talaith o'm teyrnas i ofni a pharchu Duw Daniel.”“Ef yw'r Duw byw, y tragwyddol;ni ddinistrir ei frenhiniaeth, a phery ei arglwyddiaeth byth.
27. Y mae'n achub ac yn gwaredu,yn gwneud arwyddion a rhyfeddodauyn y nefoedd ac ar y ddaear;ef a achubodd Daniel o afael y llewod.”
28. A llwyddodd y Daniel hwn yn ystod teyrnasiad Dareius a theyrnasiad Cyrus y Persiad.