22. Ond os na wrandewch ar lais yr Arglwydd a gwasanaethu brenin Babilon,
23. gwnaf i lais gorfoledd a llais llawenydd, llais priodfab a llais priodferch, dewi yn nhrefi Jwda ac yn Jerwsalem; bydd yr holl wlad yn ddiffeithwch anghyfannedd.’
24. Ond ni wrandawsom ar dy lais a gwasanaethu brenin Babilon. Felly cyflawnaist y geiriau a leferaist trwy dy weision y proffwydi: bod esgyrn ein brenhinoedd ac esgyrn ein hynafiaid i'w dwyn allan o'u beddau.
25. A dyna lle maent, wedi eu taflu allan i wres y dydd ac i rew y nos, ar ôl marw mewn poenau dygn, trwy newyn, trwy gleddyf a thrwy haint.
26. Ac ar gyfrif drygioni tŷ Israel a thŷ Jwda, peraist i'r tŷ a alwyd wrth dy enw fod fel y mae hyd y dydd hwn.
27. “Eto, O Arglwydd ein Duw, gweithredaist tuag atom yn ôl eithaf dy dynerwch ac yn ôl eithaf dy drugaredd fawr.
28. Fel y lleferaist trwy dy was Moses yn y dydd y gorchmynnaist iddo ysgrifennu dy gyfraith gerbron plant Israel:
29. ‘Os na wrandewch ar fy llais, fe droir yr haid enfawr a lluosog hon yn ddyrnaid bach ymhlith y cenhedloedd lle y gwasgaraf hwy.
30. Oherwydd gwn na wrandawant arnaf byth, gan mai pobl wargaled ydynt. Ond yng ngwlad eu caethglud fe ddônt atynt eu hunain,
31. a gwybod mai myfi yw'r Arglwydd eu Duw. A rhoddaf iddynt galon a chlustiau i wrando,
32. a byddant yn fy moliannu i yng ngwlad eu caethglud ac yn cofio fy enw.
33. Cefnant ar eu hystyfnigrwydd a'u gweithredoedd pechadurus, oherwydd fe gofiant ffordd eu hynafiaid, a bechodd gerbron yr Arglwydd.
34. Yna fe'u dygaf yn ôl i'r wlad a addewais trwy lw i'w hynafiaid, i Abraham ac Isaac a Jacob, a byddant yn benaethiaid arni.
35. Amlhaf eu rhifedi hwy, ac ni chânt eu lleihau byth mwy. Gwnaf â hwy gyfamod tragwyddol, y byddaf fi yn Dduw iddynt hwy, a hwythau yn bobl i mi. Ni symudaf byth eto fy mhobl Israel o'r wlad a roddais iddynt.’ ”