4. Aeth y wraig o Tecoa at y brenin, a syrthiodd ar ei hwyneb i'r llawr a moesymgrymu; yna dywedodd, “Rho help, O frenin.”
5. Gofynnodd y brenin iddi, “Beth sy'n dy boeni?” Dywedodd hithau, “Gwraig weddw wyf fi a'm gŵr wedi marw.
6. Yr oedd gan dy lawforwyn ddau fab, ond cwerylodd y ddau allan yn y wlad, heb neb i'w gwahanu; a thrawodd un ohonynt y llall, a'i ladd.
7. Ac yn awr y mae'r holl dylwyth wedi codi yn erbyn dy lawforwyn, a dweud, ‘Rho inni'r hwn a laddodd ei frawd, er mwyn inni ei ladd am fywyd y brawd a lofruddiodd; a difethwn yr etifedd hefyd.’ Felly byddant yn diffodd y marworyn sydd ar ôl gennyf, fel na adewir i'm gŵr nac enw nac epil ar wyneb daear.”
8. Dywedodd y brenin wrth y wraig, “Dos di adref, ac fe roddaf orchymyn yn dy gylch.”
9. Atebodd hithau, “Bydded yr euogrwydd arnaf fi, f'arglwydd frenin, ac ar fy nheulu i; a bydded y brenin a'i orsedd yn ddieuog.”