35. Dyna'r freuddwyd a welaist, a dyna'i dehongliad.
36. Ti'n unig, fodd bynnag, oedd yn deilwng i wybod y gyfrinach hon o eiddo'r Goruchaf.
37. Gan hynny, ysgrifenna mewn llyfr yr holl bethau hyn a welaist, a'u gosod mewn lle dirgel,
38. a dysg hwy i'r doethion hynny o blith dy bobl y gwyddost fod eu calonnau yn gallu derbyn y cyfrinachau hyn a'u cadw'n ddiogel.
39. Ond aros di yma am saith diwrnod eto, i gael pa ddatguddiad bynnag y bydd y Goruchaf yn gweld yn dda ei roi iti.” Yna gadawodd yr angel fi.
40. Pan glywodd yr holl bobl fod saith diwrnod wedi mynd heibio, a minnau heb ddychwelyd i'r ddinas, daethant hwy oll ynghyd, o'r lleiaf ohonynt hyd y mwyaf, a dweud wrthyf:
41. “Pa ddrwg a wnaethom yn dy erbyn, a pha gam a wnaethom â thi, dy fod wedi'n llwyr adael ac ymsefydlu yn y lle hwn?
42. Oherwydd o'r holl broffwydi, ti yw'r unig un a adawyd i ni; yr wyt fel y sypyn olaf o rawnwin y cynhaeaf gwin, fel llusern mewn lle tywyll, ac fel hafan i long a arbedwyd rhag y storm.
43. Onid digon i ni y trallodion sydd wedi dod arnom?
44. Os bydd i ti ein gadael, byddai'n well o lawer pe baem ninnau hefyd wedi ein llosgi yn y tân a losgodd Seion;
45. oherwydd nid ydym ni'n well na'r rhai a fu farw yno.” Yna wylo a wnaethant yn uchel.Atebais innau hwy fel hyn:
46. “Ymwrola, Israel; a thithau, dŷ Jacob, gad dy dristwch.