4. Am hynny, fel hyn y dywed yr ARGLWYDD: Ni ddoi o'r gwely yr aethost iddo, ond byddi farw.’ ” Ac aeth Elias.
5. Dychwelodd y negeswyr, a gofynnodd Ahaseia iddynt, “Pam yr ydych wedi dychwelyd?”
6. Eu hateb oedd, “Daeth rhyw ddyn i'n cyfarfod a dweud wrthym, ‘Ewch yn ôl at y brenin sydd wedi'ch anfon, a dweud wrtho, “Fel hyn y dywed yr ARGLWYDD: Ai am nad oes Duw yn Israel yr wyt yn anfon i ymofyn â Baal-sebub duw Ecron? Am hynny, ni ddoi o'r gwely yr aethost iddo, ond byddi farw”.’ ”
7. Gofynnodd y brenin, “Sut un oedd y dyn a ddaeth i'ch cyfarfod a dweud hyn wrthych?”
8. Atebodd y dynion, “Dyn blewog, a gwregys o groen am ei ganol.” Ac meddai yntau, “Elias y Thesbiad oedd.”
9. Yna anfonodd gapten hanner cant gyda'i ddynion at Elias, a daeth o hyd iddo yn eistedd ar ben bryncyn. Dywedodd wrtho, “Ti ŵr Duw, y mae'r brenin yn gorchymyn iti ddod i lawr.”
10. Atebodd Elias y capten, “Os wyf fi'n ŵr Duw, doed tân o'r nef a'th ddifa di a'th hanner cant.” A disgynnodd tân o'r nefoedd a'i ddifa ef a'i hanner cant.
11. Anfonodd y brenin gapten hanner cant arall gyda'i ddynion; a daeth yntau a dweud, “Gŵr Duw, dyma a ddywed y brenin: Tyrd i lawr ar unwaith.”