32. Rhued y môr a'r cyfan sydd ynddo,llawenyched y maes a phopeth sydd ynddo.
33. Yna bydd prennau'r goedwig yn canu'n llaweno flaen yr ARGLWYDD, oherwydd y mae'n dod i farnu'r ddaear.
34. Diolchwch i'r ARGLWYDD, oherwydd da yw,ac y mae ei gariad hyd byth.
35. Dywedwch, “Achub ni, O Dduw ein hiachawdwriaeth;cynnull ni ac arbed ni o blith y cenhedloedd,inni gael rhoi diolch i'th enw sanctaiddac ymhyfrydu yn dy fawl.”
36. Bendigedig fyddo'r ARGLWYDD, Duw Israel,o dragwyddoldeb hyd dragwyddoldeb.A dywedodd yr holl bobl, “Amen”, a moli'r ARGLWYDD.
37. A gadawodd Dafydd Asaff a'i frodyr o flaen arch cyfamod yr ARGLWYDD i wasanaethu yno'n barhaol yn ôl gofynion pob dydd.
38. Gadawodd yno hefyd Obed-edom gyda'i wyth brawd a thrigain; Obed-edom fab Jeduthun, a Hosa, oedd i fod yn borthorion.
39. Ond gadawodd ef Sadoc yr offeiriad, a'i frodyr yr offeiriaid, o flaen tabernacl yr ARGLWYDD yn yr uchelfa yn Gibeon,
40. i aberthu poethoffrymau i'r ARGLWYDD ar allor y poethoffrwm yn gyson fore a hwyr fel sy'n ysgrifenedig yng nghyfraith yr ARGLWYDD, a orchmynnodd ef i Israel.
41. Gyda hwy yr oedd Heman, Jeduthun a'r rhai eraill oedd wedi eu hethol a'u henwi i foliannu'r ARGLWYDD am fod ei gariad hyd byth.
42. Heman a Jeduthun oedd yn gofalu am yr trwmpedau a'r symbalau a'r offerynnau cerdd cysegredig ar gyfer y cantorion. A meibion Jeduthun oedd yn gofalu am y porth.
43. Yna aeth pawb adref a dychwelodd Dafydd i gyfarch ei deulu.