10. Yna edrychodd o gwmpas arnynt oll a dweud wrth y dyn, “Estyn dy law.” Estynnodd yntau hi, a gwnaed ei law yn iach.
11. Ond llanwyd hwy â gorffwylledd, a dechreusant drafod â'i gilydd beth i'w wneud i Iesu.
12. Un o'r dyddiau hynny aeth allan i'r mynydd i weddïo, a bu ar hyd y nos yn gweddïo ar Dduw.
13. Pan ddaeth hi'n ddydd galwodd ei ddisgyblion ato. Dewisodd o'u plith ddeuddeg, a rhoi'r enw apostolion iddynt:
14. Simon, a enwodd hefyd yn Pedr; Andreas ei frawd; Iago, Ioan, Philip a Bartholomeus;
15. Mathew, Thomas, Iago fab Alffeus, a Simon, a elwid y Selot;
16. Jwdas fab Iago, a Jwdas Iscariot, a droes yn fradwr.
17. Aeth i lawr gyda hwy a sefyll ar dir gwastad, gyda thyrfa fawr o'i ddisgyblion, a llu niferus o bobl o Jwdea gyfan a Jerwsalem ac o arfordir Tyrus a Sidon, a oedd wedi dod i wrando arno ac i'w hiacháu o'u clefydau;
18. yr oedd y rhai a flinid gan ysbrydion aflan hefyd yn cael eu gwella.
19. Ac yr oedd yr holl dyrfa'n ceisio cyffwrdd ag ef, oherwydd yr oedd nerth yn mynd allan ohono ac yn iacháu pawb.
20. Yna cododd ef ei lygaid ar ei ddisgyblion a dweud:“Gwyn eich byd chwi'r tlodion,oherwydd eiddoch chwi yw teyrnas Dduw.
21. Gwyn eich byd chwi sydd yn awr yn newynog,oherwydd cewch eich digoni.Gwyn eich byd chwi sydd yn awr yn wylo,oherwydd cewch chwerthin.
22. “Gwyn eich byd pan fydd pobl yn eich casáu, yn eich ysgymuno a'ch gwaradwyddo, ac yn dirmygu eich enw fel peth drwg, o achos Mab y Dyn.
23. Byddwch lawen y dydd hwnnw a llamwch o orfoledd, oherwydd, ystyriwch, y mae eich gwobr yn fawr yn y nef. Oherwydd felly'n union y gwnaeth eu hynafiaid i'r proffwydi.