43. Felly bu ymraniad ymhlith y dyrfa o'i achos ef.
44. Yr oedd rhai ohonynt yn awyddus i'w ddal, ond ni osododd neb ddwylo arno.
45. Daeth y swyddogion yn ôl at y prif offeiriaid a'r Phariseaid, a gofynnodd y rheini iddynt, “Pam na ddaethoch ag ef yma?”
46. Atebodd y swyddogion, “Ni lefarodd neb erioed fel hyn.”
47. Yna dywedodd y Phariseaid, “A ydych chwithau hefyd wedi eich twyllo?
48. A oes unrhyw un o'r llywodraethwyr wedi credu ynddo, neu o'r Phariseaid?
49. Ond y dyrfa yma nad yw'n gwybod dim am y Gyfraith, dan felltith y maent.”
50. Yr oedd Nicodemus, y dyn oedd wedi dod ato o'r blaen, yn un ohonynt; meddai ef wrthynt,
51. “A yw ein Cyfraith ni yn barnu rhywun heb roi gwrandawiad iddo yn gyntaf, a chael gwybod beth y mae'n ei wneud?”
52. Atebasant ef, “A wyt tithau hefyd yn dod o Galilea? Chwilia'r Ysgrythurau, a chei weld nad yw proffwyd byth yn codi o Galilea.”
53. Ac aethant adref bob un.
54. Ond aeth Iesu i Fynydd yr Olewydd.
55. Yn y bore bach daeth eto i'r deml, ac yr oedd y bobl i gyd yn dod ato. Wedi iddo eistedd a dechrau eu dysgu,
56. dyma'r ysgrifenyddion a'r Phariseaid yn dod â gwraig ato oedd wedi ei dal mewn godineb, a'i rhoi i sefyll yn y canol.
57. “Athro,” meddent wrtho, “y mae'r wraig hon wedi ei dal yn y weithred o odinebu.
58. Gorchmynnodd Moses yn y Gyfraith i ni labyddio gwragedd o'r fath. Beth sydd gennyt ti i'w ddweud?”
59. Dweud hyn yr oeddent er mwyn rhoi prawf arno, a chael cyhuddiad i'w ddwyn yn ei erbyn. Plygodd Iesu i lawr ac ysgrifennu ar y llawr â'i fys.
60. Ond gan eu bod yn dal ati i ofyn y cwestiwn iddo, ymsythodd ac meddai wrthynt, “Pwy bynnag ohonoch sy'n ddibechod, gadewch i hwnnw fod yn gyntaf i daflu carreg ati.”
61. Yna plygodd eto ac ysgrifennu ar y llawr.