13. yn disgwyl bellach hyd oni osodir ei elynion yn droedfainc i'w draed.
14. Oherwydd ag un offrwm y mae wedi perffeithio am byth y rhai a sancteiddir.
15. Ac y mae'r Ysbryd Glân hefyd yn tystio wrthym; oherwydd wedi iddo ddweud:
16. “Dyma'r cyfamod a wnaf â hwyar ôl y dyddiau hynny, medd yr Arglwydd;rhof fy nghyfreithiau yn eu calon,ac ysgrifennaf hwy ar eu meddwl”,
17. y mae'n ychwanegu:“A'u pechodau a'u drwgweithredoedd,ni chofiaf mohonynt byth mwy.”
18. Yn awr, lle y ceir maddeuant am y pethau hyn, nid oes angen offrwm dros bechod mwyach.
19. Felly, gyfeillion, gan fod gennym hyder i fynd i mewn i'r cysegr drwy waed Iesu,
20. ar hyd ffordd newydd a byw y mae ef wedi ei hagor inni drwy'r llen, hynny yw, trwy ei gnawd ef;
21. a chan fod gennym offeiriad mawr ar dŷ Dduw,
22. gadewch inni nesáu â chalon gywir, mewn llawn hyder ffydd, a'n calonnau wedi eu taenellu'n lân oddi wrth gydwybod ddrwg, a'n cyrff wedi eu golchi â dŵr glân.
23. Gadewch inni ddal yn ddiwyro at gyffes ein gobaith, oherwydd y mae'r hwn a roddodd yr addewid yn ffyddlon.
24. Gadewch inni ystyried sut y gallwn ennyn yn ein gilydd gariad a gweithredoedd da,
25. heb gefnu ar ein cydgynulliad ein hunain, yn ôl arfer rhai, ond annog ein gilydd, ac yn fwy felly yn gymaint â'ch bod yn gweld y Dydd yn dod yn agos.
26. Oherwydd os ydym yn dal i bechu'n fwriadol ar ôl inni dderbyn gwybodaeth am y gwirionedd, nid oes aberth dros bechodau i'w gael mwyach;