1. Oherwydd cysgod sydd gan y Gyfraith o'r pethau da sy'n dod, nid gwir ddelw y dirweddau hynny; ac ni all hi o gwbl, trwy'r un aberthau sy'n cael eu hoffrymu'n barhaus, flwyddyn ar ôl blwyddyn, ddwyn yr addolwyr i berffeithrwydd am byth.
2. Petasai hynny'n bosibl, oni fuasent wedi peidio â chael eu hoffrymu, gan na fuasai mwyach ymwybyddiaeth o bechodau gan addolwyr a oedd wedi eu puro un waith am byth?
3. Ond y mae yn yr aberthau goffâd bob blwyddyn am bechodau;
4. oherwydd y mae'n amhosibl i waed teirw a geifr dynnu ymaith bechodau.
5. Dyna pam y mae ef, wrth ddod i'r byd, yn dweud:“Ni ddymunaist aberth ac offrwm,ond paratoaist gorff i mi.
6. Poethoffrymau ac aberth dros bechod,nid ymhyfrydaist ynddynt.
7. Yna dywedais,‘Dyma fi wedi dod—y mae wedi ei ysgrifennu mewn rhol llyfr amdanaf—i wneud dy ewyllys di, O Dduw.’ ”
8. Y mae'n dweud, i ddechrau, “Aberthau ac offrymau, a phoethoffrymau ac aberth dros bechod, ni ddymunaist mohonynt ac nid ymhyfrydaist ynddynt.” Dyma'r union bethau a offrymir yn ôl y Gyfraith.
9. Yna dywedodd, “Dyma fi wedi dod i wneud dy ewyllys di.” Y mae'n diddymu'r peth cyntaf er mwyn sefydlu'r ail.