135. Bydded llewyrch dy wyneb ar dy was,a dysg i mi dy ddeddfau.
136. Y mae fy llygaid yn ffrydio dagrauam nad yw pobl yn cadw dy gyfraith.
137. Cyfiawn wyt ti, O ARGLWYDD,a chywir yw dy farnau.
138. Y mae'r barnedigaethau a roddi yn gyfiawnac yn gwbl ffyddlon.
139. Y mae fy nghynddaredd yn fy ysuam fod fy ngelynion yn anghofio dy eiriau.
140. Y mae dy addewid wedi ei phrofi'n llwyr,ac y mae dy was yn ei charu.
141. Er fy mod i yn fychan ac yn ddinod,nid wyf yn anghofio dy ofynion.
142. Y mae dy gyfiawnder di yn gyfiawnder tragwyddol,ac y mae dy gyfraith yn wirionedd.
143. Daeth cyfyngder a gofid ar fy ngwarthaf,ond yr wyf yn ymhyfrydu yn dy orchmynion.
144. Y mae dy farnedigaethau di'n gyfiawn byth;rho imi ddeall, fel y byddaf fyw.
145. Gwaeddaf â'm holl galon; ateb fi, ARGLWYDD,ac fe fyddaf ufudd i'th ddeddfau.
146. Gwaeddaf arnat ti; gwareda fi,ac fe gadwaf dy farnedigaethau.
147. Codaf cyn y wawr a gofyn am gymorth,a gobeithiaf yn dy eiriau.
148. Y mae fy llygaid yn effro yng ngwyliadwriaethau'r nos,i fyfyrio ar dy addewid.
149. Gwrando fy llef yn ôl dy gariad;O ARGLWYDD, yn ôl dy farnau adfywia fi.