12. Y mae geiriau'r doeth yn ennill ffafr,ond geiriau'r ffôl yn ei ddinistrio.
13. Y mae ei eiriau'n dechrau yn ffôl,ac yn diweddu mewn ynfydrwydd llwyr,
14. a'r ffŵl yn amlhau geiriau.Nid oes neb yn gwybod beth a ddaw,a phwy a all ddweud wrth neb beth fydd ar ei ôl?
15. Y mae llafur y ffôl yn ei wneud yn lluddedig,ac ni ŵyr sut i fynd i'r ddinas.
16. Gwae di, wlad, pan fydd gwas yn frenin arnat,a'th dywysogion yn gwledda yn y bore!
17. Gwyn dy fyd, wlad, pan fydd dy frenin yn fab pendefig,a'th dywysogion yn gwledda ar yr amser priodol,a hynny i gryfhau ac nid i feddwi!
18. Y mae'r trawstiau'n dadfeilio o ganlyniad i ddiogi,a'r tŷ'n gollwng o achos llaesu dwylo.
19. I gael llawenydd y paratoir gwledd,ac y mae gwin yn llonni bywyd,ac arian yn ateb i bopeth.
20. Paid â melltithio'r brenin yn dy feddwl,na'r cyfoethog yn dy ystafell wely,oherwydd gall adar yr awyr gario dy lais,a pherchen adain fynegi'r hyn a ddywedi.