2. Ymneilltuodd y rhai oedd o linach Israel oddi wrth bob dieithryn, a sefyll a chyffesu eu pechodau a chamweddau eu hynafiaid.
3. Buont yn sefyll yn eu lle am deirawr yn darllen o lyfr cyfraith yr ARGLWYDD eu Duw, ac am deirawr arall yn cyffesu ac yn ymgrymu i'r ARGLWYDD eu Duw.
4. Safodd Jesua, Bani, Cadmiel, Sebaneia, Bunni, Serebeia, Bani a Chenani ar lwyfan y Lefiaid, a galw'n uchel ar yr ARGLWYDD eu Duw.
5. A dywedodd y Lefiaid, hynny yw Jesua, Cadmiel, Bani, Hasabneia, Serebeia, Hodeia, Sebaneia a Pethaheia, “Codwch, bendithiwch yr ARGLWYDD eich Duw o dragwyddoldeb i dragwyddoldeb:“Bendithier dy enw gogoneddussy'n ddyrchafedig goruwch pob bendith a moliant.
6. Ti yn unig wyt ARGLWYDD.Ti a wnaeth y nefoedd,nef y nefoedd a'i holl luoedd,y ddaear a'r cwbl sydd arni,y moroedd a'r hyn oll sydd ynddynt;ti sy'n rhoi bwyd iddynt i gyd,ac i ti yr ymgryma llu'r nefoedd.
7. Ti yw yr ARGLWYDD Dduw,ti a ddewisodd Abrama'i dywys o Ur y Caldeaid,a rhoi iddo'r enw Abraham;
8. fe'i cefaist yn ffyddlon i ti,a gwnaethost gyfamod ag ef,i roi i'w ddisgynyddion wlad y Canaaneaid,yr Hethiaid, yr Amoriaid,y Peresiaid, y Jebusiaid a'r Girgasiaid.Ac fe gedwaist dy air,oherwydd cyfiawn wyt ti.
9. “Fe welaist gystudd ein pobl yn yr Aifft,a gwrandewaist ar eu cri wrth y Môr Coch.
10. Gwnaethost arwyddion a rhyfeddodau yn erbyn Pharoa'i holl weision a holl drigolion ei wlad,am dy fod yn gwybod iddynt ymfalchïo yn eu herbyn;a gwnaethost enw i ti dy hun sy'n parhau hyd heddiw.
11. Holltaist y môr o'u blaen,ac aethant drwyddo ar dir sych.Teflaist eu herlidwyr i'r dyfnder,fel carreg i ddyfroedd geirwon.
12. Arweiniaist hwy â cholofn gwmwl liw dydd,a liw nos â cholofn dân,er mwyn goleuo'r ffordd a dramwyent.
13. Daethost i lawr ar Fynydd Sinai,siaredaist â hwy o'r nefoedd.Rhoddaist iddynt farnau cyfiawna chyfreithiau gwira deddfau a gorchmynion da.
14. Dywedaist wrthynt am dy Saboth sanctaidd,a thrwy Moses dy wasrhoddaist iddynt orchmynion a deddfau a chyfraith.
15. Yn eu newyn rhoddaist iddynt fara o'r nefoedd,a thynnu dŵr o'r graig iddynt yn eu syched.Dywedaist wrthynt am fynd i feddiannu'r wlady tyngaist ti i'w rhoi iddynt.
16. “Ond aethant hwy, ein hynafiaid, yn falch ac yn ystyfnig,a gwrthod gwrando ar dy orchmynion.
17. Gwrthodasant wrando,ac nid oeddent yn cofio dy ryfeddodaua wnaethost iddynt.Aethant yn ystyfnig a dewis arweinydder mwyn dychwelyd i'w caethiwed yn yr Aifft.Ond yr wyt ti'n Dduw sy'n maddau,yn raslon a thrugarog,araf i ddigio a llawn ffyddlondeb,ac ni wrthodaist hwy.
18. Hefyd, pan wnaethant lo tawdd a dweud,‘Dyma dy Dduw a'th ddygodd i fyny o'r Aifft’,a chablu'n ddirfawr,