24. a thrugarhau wrtho gan ddweud,‘Achub ef rhag mynd i'r pwll;y mae pris ei ryddid gennyf fi’—
25. yna bydd ei gnawd yn iachach nag erioed,wedi ei adfer fel yr oedd yn nyddiau ei ieuenctid.
26. Bydd yn gweddïo ar Dduw, ac yntau'n ei wrando;bydd yn edrych ar ei wyneb mewn llawenydd,gan ddweud wrth eraill am ei gyfiawnhad
27. a chanu yn eu gŵydd, a dweud,‘Pechais, gan droi oddi wrth uniondeb,ond ni chyfrifwyd hyn yn f'erbyn;
28. gwaredodd f'einioes rhag mynd i'r pwll,ac fe wêl fy mywyd oleuni.’
29. “Gwna Duw hyn i gyd i feidrolynddwywaith, ie deirgwaith;
30. fe adfer ei einioes o'r pwll,er mwyn iddo gael gweld goleuni bywyd.
31. Ystyria, Job, a gwrando arnaf;bydd dawel ac mi lefaraf.
32. Os oes gennyt ddadl, ateb fi;llefara, oherwydd fy nymuniad yw dy gyfiawnhau.
33. Ond os nad oes gennyt ddim i'w ddweud, gwrando arnaf;bydd dawel, a dysgaf ddoethineb i ti.”