1. Aeth Job ymlaen â'i ddadl, gan ddweud:
2. “O na byddwn fel yn yr amser gynt,yn y dyddiau pan oedd Duw yn fy ngwarchod,
3. pan wnâi i'w lamp oleuo uwch fy mhen,a minnau'n rhodio wrth ei goleuni trwy'r tywyllwch;
4. pan oeddwn yn nyddiau f'anterth,a Duw'n cysgodi dros fy nhrigfan;
5. pan oedd yr Hollalluog yn parhau gyda mi,a'm plant o'm cwmpas.
6. Gallwn olchi fy nghamau mewn llaeth,ac yr oedd y graig yn tywallt ffrydiau o olew imi.
7. “Awn allan i borth y ddinas,ac eisteddwn yn fy sedd ar y sgwâr;
8. a phan welai'r llanciau fi, cilient,a chodai'r hynafgwyr ar eu traed;
9. peidiai'r arweinwyr â llefaru,a rhoddent eu llaw ar eu genau;