7. Dywedais, ‘Wedi iddi wneud hyn i gyd, fe ddychwel ataf.’ Ond ni ddychwelodd, a gwelodd ei chwaer dwyllodrus Jwda hynny.
8. Gwelodd mai'n unig oherwydd i Israel anffyddlon odinebu y gollyngais hi, a rhoi iddi ei llythyr ysgar; er hynny nid ofnodd Jwda, ei chwaer dwyllodrus, ond aeth hithau hefyd a phuteinio.
9. Halogodd y tir trwy buteinio mor rhwydd, gan odinebu gyda maen a chyda phren.
10. Ac er hyn oll ni ddychwelodd ei chwaer dwyllodrus Jwda ataf fi â'i holl galon, ond mewn rhagrith,” medd yr ARGLWYDD.
11. Dywedodd yr ARGLWYDD wrthyf, “Fe'i cyfiawnhaodd Israel anffyddlon ei hun rhagor Jwda dwyllodrus.
12. Dos a chyhoedda'r geiriau hyn tua'r gogledd, a dywed:“ ‘Dychwel, Israel anffyddlon,’ medd yr ARGLWYDD.‘Ni fwriaf fy llid arnoch,canys ffyddlon wyf fi,’ medd yr ARGLWYDD.‘Ni fyddaf ddig hyd byth.
13. Yn unig cydnebydd dy gamwedd,iti wrthryfela yn erbyn yr ARGLWYDD dy Dduw,ac afradu dy ffafrau i ddieithriaid dan bob pren gwyrddlas,heb wrando ar fy llais,’ medd yr ARGLWYDD.”
14. “Dychwelwch, blant anffyddlon,” medd yr ARGLWYDD, “oherwydd myfi a'ch piau chwi, ac fe'ch cymeraf bob yn un o ddinas a bob yn ddau o lwyth, a'ch dwyn i Seion.
15. Yno y rhof i chwi fugeiliaid wrth fodd fy nghalon, a phorthant chwi â gwybodaeth a deall.