4. Ac onid wyt yn awr yn galw arnaf,‘Fy nhad, cyfaill fy ieuenctid wyt ti—
5. a fydd ef yn ddig hyd byth?a geidw ef lid bob amser?’Fel hyn y lleferaist,ond gwnaethost ddrygioni hyd y gellaist.”
6. Dywedodd yr ARGLWYDD wrthyf yn nyddiau'r Brenin Joseia, “A welaist ti'r hyn a wnaeth Israel anffyddlon? Bu'n rhodianna ar bob bryn uchel a than bob pren gwyrddlas, a phuteinio yno.
7. Dywedais, ‘Wedi iddi wneud hyn i gyd, fe ddychwel ataf.’ Ond ni ddychwelodd, a gwelodd ei chwaer dwyllodrus Jwda hynny.
8. Gwelodd mai'n unig oherwydd i Israel anffyddlon odinebu y gollyngais hi, a rhoi iddi ei llythyr ysgar; er hynny nid ofnodd Jwda, ei chwaer dwyllodrus, ond aeth hithau hefyd a phuteinio.
9. Halogodd y tir trwy buteinio mor rhwydd, gan odinebu gyda maen a chyda phren.
10. Ac er hyn oll ni ddychwelodd ei chwaer dwyllodrus Jwda ataf fi â'i holl galon, ond mewn rhagrith,” medd yr ARGLWYDD.
11. Dywedodd yr ARGLWYDD wrthyf, “Fe'i cyfiawnhaodd Israel anffyddlon ei hun rhagor Jwda dwyllodrus.
12. Dos a chyhoedda'r geiriau hyn tua'r gogledd, a dywed:“ ‘Dychwel, Israel anffyddlon,’ medd yr ARGLWYDD.‘Ni fwriaf fy llid arnoch,canys ffyddlon wyf fi,’ medd yr ARGLWYDD.‘Ni fyddaf ddig hyd byth.